• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آثار افتراء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



افترا به خداوند، پیامبران، مؤمنان و بی‌گناهان از نگاه قرآن آثار و پیامدهایی دارد که متوجه افترا زننده در دنیا و آخرت است.




۱. هلاکت دنیوی:
افترای به خداوند گاهی موجب هلاکت افترا زننده در دنیا می‌گردد، چنان‌که موسی(علیه السلام)در آیه ۶۱ سوره طهفرعون و پیروانش را از افترای به خداوند برحذر داشته و پیامد آن را نابودی آنان در دنیا دانسته است
[۳] تفسیر قرطبی، ج۱۱، ص۱۴۴.
: «قالَ لَهُم موسی وَیلَکم لا تَفتَروا عَلَی اللّهِ کذِبـًا فَیسحِتَکم بِعَذاب و قَد خابَ مَنِ افتَری».



۲. لعن و نفرین خداوند:
افترای بر خداوند ظلم است و لعن و نفرین الهی را در پی دارد: «و مَن اَظلَمُ مِمَّنِ افتَری عَلَی اللّهِ کذِبـًا ... اَلا لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّــلِمین»،
در آیه ۳۰ سوره توبهنیز آن دسته از اهل کتاب را که بر خدا افترا زده و عزیر و مسیح را فرزند خدا دانستند مورد لعن و نفرین قرار داده است:«قـتَلَهُمُ اللّهُ اَنّی یؤفَکون» افترازنندگان به زنان پاکدامن نیز مورد لعن خدا در دنیا و آخرت قرار خواهند گرفت:«اِنَّ الَّذینَ یرمونَ المُحصَنـتِ ... لُعِنوا فِی‌الدُّنیا والأخِرَة».
لعن خدا همان دور کردن افترا زننده از رحمت خویش است.



۳. محرومیت از رستگاری و هدایت:
کسانی که به خداوند افترا زنند رستگار نخواهند شد: «اِنَّ الَّذینَ یفتَرونَ عَلَی اللّهِ لا یفلِحون»؛
و نیز از هدایت الهی محروم خواهند بود: «فَمَن اَظلَمُ مِمَّنِ افتَری عَلَی اللّهِ کذِبـًا ... اِنَّ اللّهَ لا یهدِی القَومَ‌الظّــلِمین».



۴. خسران در دنیا و آخرت:
کسانی که مرتکب افترای بر خداوند و پیامبران او شده‌اند از زیانکاران‌اند: «قَد خَسِرَ الَّذینَ ... حَرَّموا ما رَزَقَهُمُ اللّهُ افتِراءً عَلَی اللّه».

۴.۱ - علت خسران افتراء زنندگان


اینان بدان سبب زیان دیده‌اند که با افترای به خداوند هدایت الهی را به ضلالت بدل کرده و سرای باقی را با دنیای فانی معاوضه کرده و اندوخته‌های خود از متاع و ریاست دنیا را نیز از دست داده‌اند
[۱۸] روح المعانی، مج۷، ج۱۲، ص۴۸.
، افزون بر این در آخرت هم از زیانکاران، بلکه از زیانکارترین انسانها خواهند بود: «اُولـئِک الَّذینَ خَسِروا اَنفُسَهُم وضَلَّ عَنهُم ما کانوا یفتَرون لا جَرَمَ اَنَّهُم فِی الأخِرَةِ هُمُ الاَخسَرون»
این افراد نسبت به دیگر گناهکاران زیانکارترند، زیرا با افترای به خدا و کفر ورزیدن، راه رهایی از آتش جهنم را بر خود مسدود ساخته‌اند.



۵ . غضب الهی:
افترای به خداوند غضب الهی و ذلت در زندگی دنیا را در پی خواهد داشت: «اِنَّ الَّذینَ اتَّخَذوا العِجلَ سَینالُهُم غَضَبٌ مِن رَبِّهِم وذِلَّةٌ فِی‌الحَیوةِ الدُّنیا وکذلِک نَجزِی المُفتَرین»افترای پیروان موسی به خداوند، پرستش گوساله و اِله قرار دادن آن بود.
و مراد از غضب خداوند و ذلت در دنیا، گرفتار شدنشان به قتل، اسارت، نابودی و آوارگی است
[۲۳] الکشاف، ج۲، ص۱۶۲.
، گرچه ممکن است مراد از غضب، عذاب آخرت باشد.



۶ . عذاب اخروی:
خداوند در آیاتی چند افترازنندگان را به عذاب اخروی تهدید کرده است؛ در آیه ۱۳۸ سوره انعاممی‌گوید: ما جزای آنان را در قیامت خواهیم داد: «سَیجزیهِم بِما کانوا یفتَرون»،
و در آیه‌ای دیگر آمده است که ما از افترای اینان خواهیم پرسید: «و لیسـلنّ یوم القیـمة عمّاکانُوا یفترون»؛

۶.۱ - شهادت اعضاء بدن در قیامت


همچنین کسانی که به زنان پاکدامن افترا زنند در قیامت گرفتار عذابی عظیم خواهند شد و در آن روز زبانها، دستها و پاهایشان بر آنچه در دنیا انجام داده‌اند شهادت داده و خداوند به طور کامل جزایشان را خواهد داد: «اِنَّ الَّذینَ یرمونَ المُحصَنـتِ الغـفِلـتِ المُؤمِنـت ... لَهُم عَذابٌ عَظیم یومَ تَشهَدُ عَلَیهِم اَلسِنَتُهُم واَیدیهِم واَرجُلُهُم بِما کانوا یعمَلون یومَئِذ یوَفّیهِمُ اللّهُ دینَهُمُ الحَقَّ»

۶.۲ - جهنم جایگاه افتراء زنندگان


سپس در آیاتی دیگر جایگاه این افراد را جهنم دانسته است: «لا جرم أنّ لهم النّار»،که در آن عذاب آتش سوزان، عذاب دردناک، عذاب شدیدو عذاب خوارکنندهرا خواهند چشید؛ عذابی که برای آنان چند برابر خواهد بود: «یضـعَفُ لَهُمُ العَذاب».


 
۱. طه/سوره۲۰، آیه۶۱.    
۲. مجمع البیان، ج۷، ص۳۰.    
۳. تفسیر قرطبی، ج۱۱، ص۱۴۴.
۴. هود/سوره۱۱، آیه۱۸.    
۵. توبه۹/سوره، آیه۳۰.    
۶. نور/سوره۲۴، آیه۲۳.    
۷. مجمع‌البیان، ج۷، ص۲۳۵.    
۸. نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۶.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۲۱.    
۱۰. یونس/سوره۱۰، آیه۱۷.    
۱۱. یونس/سوره۱۰، آیه۶۹.    
۱۲. انعام/سوره۶، آیه۱۴۴.    
۱۳. صفّ/سوره۶۱، آیه۷.    
۱۴. انعام/سوره۶، آیه۱۴۰.    
۱۵. اعراف/سوره۷، آیه۵۳.    
۱۶. هود/سوره۱۱، آیه۲۱.    
۱۷. طه/سوره۲۰، آیه۶۱.    
۱۸. روح المعانی، مج۷، ج۱۲، ص۴۸.
۱۹. هود/سوره۱۱، آیه۲۲-۲۱.    
۲۰. المیزان، ج۱۰، ص۱۹۲.    
۲۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۲.    
۲۲. مجمع‌البیان، ج۴، ص۳۶۶.    
۲۳. الکشاف، ج۲، ص۱۶۲.
۲۴. مجمع‌البیان، ج۴، ص۳۶۶.    
۲۵. المیزان، ج۸، ص۲۵۳.    
۲۶. المیزان، ج۸، ص۲۵۳.    
۲۷. انعام/سوره۶، آیه۱۳۸.    
۲۸. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۳.    
۲۹. نحل/سوره۱۶، آیه۵۶.    
۳۰. نور/سوره۲۴، آیه۲۵-۲۳.    
۳۱. نحل/سوره۱۶، آیه۶۲.    
۳۲. زمر/سوره۳۹، آیه۶۰.    
۳۳. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۸۱.    
۳۴. یونس/سوره۱۰، آیه۷۰.    
۳۵. مائده/سوره۵، آیه۷۳.    
۳۶. یونس/سوره۱۰، آیه۶۸.    
۳۷. یونس/سوره۱۰، آیه۷۰.    
۳۸. انعام/سوره۶، آیه۹۳.    
۳۹. هود/سوره۱۱، آیه۲۰.    




دانشنامه موضوعی قرآن    



جعبه ابزار