سجده شکر در موارد زیر مستحب مؤکد است: بعد از هر نماز واجب و مستحب؛ هنگام رسیدن نعمتى جدید و یا تجدید نعمت؛ هنگام دور شدن نقمت و بلایى از انسان و نیز یاد آورى آنها؛ پس از توفیق یافتن در به جا آوردن عملى نیک یا ترک گناهى
لیکن افضل آن است که دو بار سجده کند و بین دو سجده، گونه راست و سپس گونه چپ را- که از آن به تعفیر تعبیر مىشود- به زمین نهد. تعدد سجده با سر برداشتن از زمین و سر نهادن بر آن تحقق مىیابد و نشستن بین دو سجده لازم نیست.
گستردن دستها بر زمین؛ چسبانیدن سینه و شکم به زمین؛ تعفیر (بر زمین نهادن گونه راست و سپس چپ و به قول برخى جبین راست و چپ نیز)؛ طول دادن سجده؛ خواندن دعاهاى وارد شده؛ گفتن صد بار «شکراً للَّه» یا «شکراً، شکراً» یا «عفواً، عفواً»؛ سه یا یک بار گفتن نیز کفایت مىکند و مسح محل سجده با دست و کشیدن دستها بر صورت و جلو بدن پس از سر برداشتن از سجده.
