سحر (صبح)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به
زمان قبل از
سپیده دم سَحَر گفته می‌شود و از
احکام مرتبط با این عنوان در بابهای
صلات،
صوم و
حج سخن گفتهاند.
پایان سحر معلوم است؛ زیرا به
طلوع فجر صادق متصل است و با طلوع آن، سحر پایان مییابد؛ لیکن در
آغاز آن
ابهام وجود دارد. برخی، مدت سحر را از آغاز تا پایان، یک ششم پایانی
شب ذکر کردهاند.
سحر به آخر شب، نزدیک طلوع فجر و پیش از طلوع فجر نیز تعریف شده است. برخی آن را به یک سوم پایانی شب تعریف کرده و روایاتی را بر آن شاهد آوردهاند.
بهترین زمان برای
دعا وقت سحر و دعا کردن در این وقت
مستحب است.
در حدیثی از
امام باقر علیه‌السّلام آمده است: «بر شما باد به دعا کردن هنگام سحر تا طلوع
خورشید. این زمان ساعتی است که درهای
آسمان گشوده، روزیها تقسیم و حاجتهای بزرگ برآورده می‌شود».
طلب
آمرزش از
خداوند متعال در وقت سحر، مستحب مؤکد
و در
قرآن کریم از ویژگیهای پرهیزکاران شمرده شده است.
با فضیلتترین زمان خواندن
نماز شب، وقت سحر، بویژه نزدیک طلوع فجر است.
مسواک زدن هنگام سحر برای کسی که جهت گزاردن
نماز از خواب برمیخیزد مستحب است.
سحری خوردن هنگام سحر برای کسی که میخواهد
روزه بگیرد، بویژه در
ماه رمضان مستحب است.
تکرار
تلبیه بویژه هنگام سحر بر
محرم مستحب است.
فرهنگ فقه مطابق با مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۴، ص۴۱۰.
