• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سردی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سرد بودن و برودت را سردى گویند. از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج، صید و ذباحه و حدود سخن گفته‏اند.




در فقه به سردى هوا به عنوان یک عذر و ضرورت نگریسته شده که موجب تغییر و تبدیل احکامى مى‏شود،

۱.۱ - غسل میت با آب گرم


عدم کراهت غسل میت با آب گرم (ولرم) در سرماى شدید؛
[۱] مدارک العروة ج۶، ص۴۸۳-۴۸۶.


۱.۲ - تیمم در هوای سرد


جواز تیمم براى کسى که وضو و غسل براى او در هواى سرد زیان دارد یا بیم زیان مى‏رود؛

۱.۳ - مسح بر جوراب و مانند آن


جواز مسح بر جوراب و مانند آن در صورتى که به علت سردى شدید هوا و بیم زیان دیدن پاها امکان بیرون آوردن آن نباشد؛
[۴] العروة الوثقى‏ ج۱، ص۳۷۱.


۱.۴ - نماز خواندن مرد در لباس ابریشمی


نماز خواندن مرد در لباس ابریشمى به علت سرماى شدید و عدم امکان بیرون آوردن آن

۱.۵ - تأخیر اجرای حد تازیانه


و تأخیر اجراى حد تازیانه در سرماى شدید.



سردی آب نیز در برخی موارد موجب احکام خاصی می‌شود.

۲.۱ - غسل جنابت با آب سرد برای جنب از حرام


بنابر قول به نجاست عرق جنب از حرام، برخى گفته‏اند: جنب از حرام جهت غسل جنابت باید با آب سرد غسل کند.
[۷] . العروة الوثقى‏ ج۱، ص۱۴۶.


۲.۲ - وضو با آب سرد در هوای سرد


کسى که به علّت سردى زیاد آب، از استفاده آن جهت وضو و غسل بیم ضرر دارد، در صورت امکان باید آن را گرم کند، وگرنه تیمّم مى‏کند و نماز مى‏گزارد.

۲.۳ - نوشیدن و ریختن آب سرد بر بدن در حمام


نوشیدن آب سرد و نیز ریختن آن بر بدن در حمام مکروه است؛
[۹] کشف الغطاء ج۲، ص۴۱۶.


۲.۴ - ریختن آب سرد بر پاها موقع بیرون آمدن از حمام


لیکن ریختن آب سرد بر پاها، بویژه هنگام بیرون آمدن از گرمابه مستحب است.
[۱۰] . کشف الغطاء ج۲، ص۴۱۲.


۲.۵ - شستن بدن با آب سرد برای محرم


به قول برخى، شستن بدن با آب سرد بر مُحرم مکروه است.
برخى قدما آن را حرام دانسته‏اند.




۳.۱ - نجاست بدن میت


بدن میت پس از سرد شدن و قبل از غسل دادن نجس است. در نجاست بدن میت قبل از سرد شدن اختلاف است.
بنابر قول مشهور، مس بدن میت پس از سرد شدن کامل آن و پیش از غسل دادن موجب وجوب غسل مس میت بر مس کننده مى‏شود.

۳.۲ - ذبیحه‌ای که بدنش سرد نشده


بنابر قول مشهور، جدا کردن سر ذبیحه و نیز کندن پوست و بریدن عضوى از آن پیش از جان دادن و سرد شدن بدن حیوان مکروه است. برخى قائل به حرمت آن شده‏اند. بنابر قول به حرمت، برخى گوشت حیوان را نیز حرام دانسته‏اند.


 
۱. مدارک العروة ج۶، ص۴۸۳-۴۸۶.
۲. مستند الشیعة ج۲، ص۲۱۱.    
۳. مستند الشیعة ج۳، ص۳۷۳.    
۴. العروة الوثقى‏ ج۱، ص۳۷۱.
۵. جواهرالکلام ج۸، ص۱۱۵.    
۶. جواهرالکلام ج۴۱، ص۳۴۳.    
۷. . العروة الوثقى‏ ج۱، ص۱۴۶.
۸. الخلاف ج۱، ص۱۵۳.    
۹. کشف الغطاء ج۲، ص۴۱۶.
۱۰. . کشف الغطاء ج۲، ص۴۱۲.
۱۱. الدروس الشرعیة ج۱، ص۳۸۸.    
۱۲. الکافى فى الفقه، ص۲۰۳.    
۱۳. مستند الشیعة ج۱، ص۱۶۵-۱۶۷.    
۱۴. جواهر الکلام ج۵، ص۳۰۸-۳۱۱.    
۱۵. الحدائق الناضرة ج۳، ص۳۲۷.    
۱۶. جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۲۰-۱۲۵.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۲۹-۴۳۰.    





جعبه ابزار