• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سوره بقره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دومین سوره از قرآن است. این سوره، در «مدینه» نازل شده و داراى ۲۸۶ آیه است.




۱- بحث هائى پیرامون توحید و شناسائى خدا مخصوصاً از طریق مطالعه اسرار آفرینش آمده است.
۲- بحث هائى در زمینه معاد و زندگى پس از مرگ، مخصوصاً مثال هاى حسّى آن مانند داستان ابراهیم و زنده شدن مرغ ها و داستان عزیر.
۳- بحث هائى در زمینه اعجاز قرآن و اهمیت این کتاب آسمانى.
۴- بحث هائى بسیار مفصل و طولانى درباره یهود و منافقان و موضع گیرى هاى خاص آنها در برابر اسلام و قرآن، و انواع کارشکنى هاى آنان در این رابطه.
۵- بحث هائى در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصاً ابراهیم(علیه السلام) و موسى(علیه السلام).
۶- بحث هائى در زمینه احکام مختلف اسلامى از جمله نماز، روزه، جهاد در راه خدا، حج و تغییر قبله، ازدواج و طلاق، احکام تجارت و دین، و قسمت مهمى از احکام ربا.
۷- بحث هاى فراوانى در زمینه انفاق در راه خدا.
۸- مسأله قصاص و تحریم قسمتى از گوشت هاى حرام و قمار و شراب و بخشى از احکام وصیت و مانند آن.



نامگذارى این سوره به «بقره» به خاطر داستانى است در مورد گاو بنى اسرائیل که شرح آن در آیات ۶۷ تا ۷۳ به خواست خدا خواهد آمد.



در فضیلت تلاوت این سوره، روایات پر اهمیتى در منابع اسلامى نقل شده است :
از جمله مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)چنین نقل مى کند که پرسیدند: أَىُّ سُورَةِ الْقُرْآنِ أَفْضَلُ؟ قالَ: أَلْبَقَرَةُ، قِیْلَ أَىُّ آیَةِ الْبَقَرَةِ أَفْضَلُ؟ قالَ آیَةُ الْکُرْسِىّ: «کدام یک از سوره هاى قرآن از همه برتر است؟ فرمود: سوره «بقره»، عرض کردند: کدام آیه از آیات سوره بقره افضل است؟ فرمود : آیة‌ الكرسی».
[۴] «نور الثقلین»، جلد اول، صفحه ۲۶ ـ «مجمع البیان»، جلد اول، صفحه ۳۲ (جلد ۱، صفحه ۷۵، مؤسسه اعلمى) ـ «درّ المنثور»، جلد ۱، صفحه ۲۰ (دار المعرفة).

افضلیت این سوره ظاهراً به خاطر جامعیت آن، و افضل بودن آیة‌ الكرسی به خاطر محتواى توحید ى خاص آن مى باشد .
و این منافات ندارد که بعضى از سوره هاى دیگر قرآن از جهات دیگرى برترى داشته باشند; چرا که از دیدگاه هاى مختلف به آنها نظر شده است.
و نیز از امام على بن الحسین(علیهما السلام) از پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) چنین نقل شده است: کسى که چهار آیه از آغاز سوره بقره و آیة‌ الكرسی و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر آن را بخواند هرگز در جان و مال خود ناخوشایندى نخواهد دید، شیطان به او نزدیک نمى شود، و قرآن را فراموش نخواهد کرد».
[۵] کتاب «ثواب الاعمال» (طبق نقل نور الثقلین، جلد ۱، صفحه ۲۶) ـ «کافى»، جلد ۲، صفحه ۶۲۱، حدیث ۵ ـ «وسائل الشیعه»، جلد ۶، صفحه ۲۵۰، حدیث ۷۸۶۰ (چاپ آل البیت) ـ «بحار الانوار»، جلد ۸۹، صفحه ۲۶۵، حدیث ۹.




 
۱. آیة الله مکارم شیرازی،تفسیر نمونه،ج۱،ص۵۸.    
۲. آیة الله مکارم شیرازی،تفسیر نمونه،ج۱،ص۵۹.    
۳. آیة الله مکارم شیرازی،تفسیر نمونه،ج۱،ص۵۹.    
۴. «نور الثقلین»، جلد اول، صفحه ۲۶ ـ «مجمع البیان»، جلد اول، صفحه ۳۲ (جلد ۱، صفحه ۷۵، مؤسسه اعلمى) ـ «درّ المنثور»، جلد ۱، صفحه ۲۰ (دار المعرفة).
۵. کتاب «ثواب الاعمال» (طبق نقل نور الثقلین، جلد ۱، صفحه ۲۶) ـ «کافى»، جلد ۲، صفحه ۶۲۱، حدیث ۵ ـ «وسائل الشیعه»، جلد ۶، صفحه ۲۵۰، حدیث ۷۸۶۰ (چاپ آل البیت) ـ «بحار الانوار»، جلد ۸۹، صفحه ۲۶۵، حدیث ۹.





جعبه ابزار