شهرت فتوایی متأخرین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شهرت فتوایی متاخرین به
شهرت فتوایی میان فقهای متاخر از عصر
امامان علیهم‌السّلام اطلاق می‌شود.
شهرت فتوایی متاخرین، نوعی شهرت فتوایی است که در میان جمع زیادی از
فقهای متاخر ، محقق شده است.
فقهای متاخر، فقیهانی هستند که
اجتهاد را به طور گسترده به کار می‌گرفتند و با رجوع به
ادله عقلی ،
نقلی ،
اصول و قواعد کلی و اصول عملی به اجتهاد می‌پرداختند و اصول و قواعد کلی را بر فروع و موضوعات جدید تطبیق می‌کردند؛ به خلاف
قدما که در فتوای خود به
روایات تعبد داشته و دامنه اجتهاد آنها محدود بوده است.
درباره آغاز
زمان فقهای متاخر ، اختلاف وجود دارد، ولی به طور
قطع از زمان مرحوم «
علامه حلی » به بعد را عصر فقهای متاخر می‌گویند، هر چند، برخی آغاز آن را بعد از زمان مرحوم «
ابن ادریس » می‌دانند.
در مورد
حجیت شهرت فتوایی نظریات متفاوتی وجود دارد؛ برخی، شهرت فتوایی را مطلقا
حجت دانسته و برخی آن را مطلقا حجت ندانسته‌اند، اما مشهور، شهرت فتوایی قدما را حجت دانسته، ولی
شهرت فتوایی متاخرین را حجت ندانسته‌اند.
شهرت فتوایی قدما .
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «شهرت فتوایی متأخرین».
