• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صخابه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صَخّابَه، به زن فرياد كش و پر سروصدا می‌گویند.



صَخْب در لغت به معناى فرياد زدن و سر و صدا كردن آمده است و صخّابه بر زنى اطلاق مى‌شود كه بسيار فريادمى‌كشد و سر و صدا به راه مى‌اندازد
[۱] الوافى، ج۲۱، ص۶۸.
[۳] مجمع البحرين، واژه «صخب».
برخى لغويان صخّابه را به سليطه، زن بد زبان و سلطه جو معنا كرده‌اند
[۴] معجم مقاييس اللغة و تاج العروس، واژه «سلط».
.


از عنوان ياد شده در باب نكاح نام برده‌اند.


از جمله زنانى كه ازدواج با آنان كراهت دارد، صخّابه است.
[۵] نزهة الناظر، ص۹۹.



۱. الوافى، ج۲۱، ص۶۸.
۲. الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۲۴.    
۳. مجمع البحرين، واژه «صخب».
۴. معجم مقاييس اللغة و تاج العروس، واژه «سلط».
۵. نزهة الناظر، ص۹۹.
۶. وسائل الشيعة، ج۲۰، ص۲۸.    
۷. الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۲۴.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، برگرفته از مقاله صخّابه.    



جعبه ابزار