ضغث
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بسته‌ای از
چوب و مانند آن را ضِغث گویند. عنوان یاد شده در باب
یمین و
حدود به کار رفته است.
چنان‌چه
مولا سوگند یاد کند که
برده‌اش را صد
تازیانه بزند، در صورتی که در زدن
مصلحت دینی وجود داشته باشد، بنابر دیدگاه برخی که بر آن ادعای
اجماع نیز شده می‌تواند با یک بسته صد تایی شاخه نازک
درخت، یک
ضربه به بدن او بزند و همین کفایت می‌کند.
در این‌که ضربه باید درد آور باشد یا نه، اختلاف است. همچنین اختلاف است که آیا تمامی صد شاخه باید به
بدن بخورد یا روی هم قرار گرفتن شاخه‌ها و فرود آمدن سنگینی همه آن‌ها باهم بر بدن کفایت می‌کند؟ بنابر قول نخست، آیا
ظن به رسیدن همه شاخه‌ها به بدن کفایت می‌کند یا علم به آن لازم است؟ مسئله اختلافی است.
بر
بزهکار بیماری که
حدّ او
قتل نیست، تا زمان بهبود یافتن، حد جاری نمی‌شود و چنان‌چه مصلحت در تعجیل اجرای حدّ باشد، مانند موردی که بر اثر شدت
بیماری امیدی به بهبود او نیست، برای تعطیل نشدن
حدود الهی بسته‌ای از
چوب به تعدادی که باید بر بزهکار زده شود، یک‌باره بر بدن او می‌زنند و همین کفایت می‌کند و اصابت همه چوب‌ها بر بدن لازم نیست؛ بلکه اگر بعضی شاخه‌ها بر بعضی دیگر فرود آید، به گونه‌ای که
درد آن در بدن حس شود، کفایت می‌کند و در مواردی که شمار تازیانه زیاد مثلا صد تا است، می‌شود دو بار؛ هر بار یک بسته پنجاه تایی زد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت علیهم‌السلام، زير نظر آیت‌الله محمود هاشمى‌شاهرودى، ج۵، ص۱۴۹، برگرفته از مقاله«ضغث».
