ضمان عقدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ضمان عقدي، عبارت است از انتقال ذمه
مضمونعنه
(مديون) به ذمه
ضامن
و از آن جهت ضمان عقدي گويند كه انعقاد آن نياز به
ايجاب
و
قبول
دارد؛
ايجاب
از سوي
ضامن
و
قبول
از جانب
مضمونله
.
مضمونعنه
نسبت به اين
عقد
بيگانه است و حتي رضاي او شرط نيست. (مواد ۶۸۴ و ۶۸۵
قانون مدنی
.)
در ضمان عقدي تعهد به پرداخت مال، اختياري است و متعهد به اختيار خود عهدهدار پرداخت ميشود. اين تعهد اثر مستقيم
عقد
است كه يا به موجب
عقد ضمان
است (ماده ۶۸۴
قانون مدنی
) و يا به موجب
عقد حواله
(ماده ۷۲۴ همان قانون.) در
عقد ضمان
ذمه
ضامن
نسبت به
مضمونعنه
(مديون) به طور معمول بري است و به او
مديون
نيست؛ اما در
عقد حواله
ذمه
محالعليه
نسبت به
محيل
مشغول است. اگر
محالعليه
به
محيل
مديون
نباشد، پس از قبولي در
حكم
ضامن
است. (ماده ۷۲۷
قانون مدنی
.)
فهرست مندرجات
۱ - منابع
۱ - منابع
[
ویرایش
]
۱)امامی، سیدحسن؛ حقوق مدنی، تهران، كتابفروشی اسلامیه، ۱۳۷۶، چاپ سیزدهم، ج ۲، صص ۲۷۰- ۲۵۵
۲)انصاری، مسعود؛ دانشنامه حقوق خصوصی، تهران، ۱۳۸۴، چاپ اول، ج۲، ص ۱۲۷۵
۳)مدنی، سید جلال الدین؛ حقوق مدنی، تهران، پایدار، ۱۳۸۵، چاپ اول، صص ۲۲۰- ۲۱۵.
۴)عمید زنجانی، عباسعلی؛ موجبات ضمان، تهران، نشر میزان، ۱۳۸۲، چاپ اول، ص ۵۷.
سایت پژوهه
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری