• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علم معانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



این علم یکی از ارکان بلاغت محسوب می‌شود و اصول و قواعدی را آموزش می‌دهد که می‌توان با آنها لفظ را مطابق با مقتضای حال، به کار برد، اموری هم چون تقدیم، تأخیر و حذف و یا ذکر هر یک از ارکان جمله و نیز ایجاز و اطناب و فصل و وصل کلام به هم.... مباحث این علم را تشکیل می‌دهند.
[۱] . ر.ک:‌تفتازانی، مسعود بن عمر (سعدالدین) شرح مختصر المعانی، دار الذخائر، قم، ۱۳۱۸، چ سوم، ص ۲۴ ـ ۲۵.

مقتضای حال، رکن اساسی این علم است. چرا که موقعیت مخاطب نقش فراوانی در شکل دهی به جمله دارد و گوینده و نویسنده باید کلام خود را به نوعی شکل دهد که مخاطب هم آن را به خوبی بفهمدو هم آزرده نشود. و این وظیفه علم معانی است.
به عبارت بهتر مراد از معانی در علم معانی، معانی ثانویه است. یعنی اغراضی که متکلم دارد و به خاطر همان اغراض، اسلوب خاصی به کلام خود می‌دهد.
[۲] . ر.ک: عبدالهادی الفضلی، تهذیب البلاغه،، المجع العلمی الاسلام، تهران، ۱۳۷۴، چ ۷، ص ۱۹.
و مثلاً یک جمله‌امری مثل «برف را ببین» به جای جمله خبری «برف زیادی باریده است» به کار برده می‌شود. تا تعجب متکلم ابراز شود.
[۳] . ر.ک: شمسیا، سیروس،‌معانی،‌نشر میترا، تهران، ۱۳۷۵، چ ۴، ص ۱۳ ـ ۱۴.


فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع


 
۱. . ر.ک:‌تفتازانی، مسعود بن عمر (سعدالدین) شرح مختصر المعانی، دار الذخائر، قم، ۱۳۱۸، چ سوم، ص ۲۴ ـ ۲۵.
۲. . ر.ک: عبدالهادی الفضلی، تهذیب البلاغه،، المجع العلمی الاسلام، تهران، ۱۳۷۴، چ ۷، ص ۱۹.
۳. . ر.ک: شمسیا، سیروس،‌معانی،‌نشر میترا، تهران، ۱۳۷۵، چ ۴، ص ۱۳ ـ ۱۴.




سایت اندیشه قم    



جعبه ابزار