• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قانون

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قانون در اصل کلمه‌ای است یونانی به معنی قاعده که وارد زبان عربی شده، معرّب گردیده و از عربی به فارسی راه یافته است. قانون به طور کلّی عبارت است از رابطۀ ثابتی که بین اشیاء وجود دارد. در علم حقوق قانون گاهی به معنی عامّ و گاهی به معنی خاصّ به کار گرفته می‌شود. قانون به معنی عام، هر قاعده یا دستور کلّی است که از طرف قدرت حاکمه کشور وضع و اطاعت از آن اجباری گردد. پس قانون به معنای اعمّ شامل قانون اساسی، قانون‌های مصوب مجلس، و مصوبات هیئت دولت اطلاق می‌شود. قانون به معنی خاص را قوۀ مقنّنه وضع می‌کند که به عنوان نمونه می‌توان در ایران به قانون انتخابات ریاست جمهوری، قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی و قوانین مربوط به شرایط قضات و ارکان قوّۀ قضائیّه اشاره کرد.
[۱] مدنی، سیدجلال الدین، کلیّات حقوق اساسی، تهران، انتشارات ‌پایدار، ۱۳۷۶، چاپ اول، صص ۴۲- ۴۱.




جعبه ابزار