• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لفظ منقول

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



لفظ نقل شده از یک معنا به معنایی متناسب با اوّلی، با متروک شدن معنای اوّل را لفظ منقول گویند.



لفظ منقول، از اقسام لفظ متعدد المعنی بوده، و به لفظی گفته می‌شود که در معنایی وضع شده و سپس از آن معنا به سبب مناسبتی به معنای دیگر نقل شده است؛ به خلاف لفظ مرتجل که بدون مناسبت به معنای دیگر نقل می‌شود، مانند: لفظ «صلات» که در لغت به معنای دعا است، سپس در زبان شارع به معنای عبادت خاصی به کار رفته است.
و مانند لفظ «حج» که در آغاز برای «مطلق قصد کردن» وضع شده، سپس به «قصد رفتن به مکه مکرمه و انجام اعمال مخصوص آن»، نقل معنا یافته است.


در تعریف لفظ منقول، همانند لفظ مرتجل، اختلاف است.
[۲] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۱۵.
[۴] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۸۸.
[۶] مظفر، محمد رضا، المنطق، ص۳۹.



لفظ مرتجل.


۱. علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص (۶۳-۶۲).    
۲. زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۱۵.
۳. صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص (۳۵-۳۴).    
۴. فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۸۸.
۵. رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص (۵۵-۵۴).    
۶. مظفر، محمد رضا، المنطق، ص۳۹.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «لفظ منقول».



جعبه ابزار