• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لفظ نص

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



لفظ نص به لفظ دارای ظهور در یک معنا، بدون احتمال خلاف اطلاق می‌شود.



لفظ نص، از اقسام لفظ واضح بوده و در لغت به معنای کمال و غایت شیء و رسیدن آن به مرحله نهایی است، و در اصطلاح ، هر لفظ و کلامی را می‌گویند که دلالت آن بر معنایش روشن و آشکار باشد، به گونه‌ای که معنای دیگری در آن احتمال داده نشود، مانند آیه شریفه: ﴿اَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلِیمٌ﴾.

۱.۱ - نکته

اصولیون کلمه « نص » را در دو جا به کار می‌برند:
۱. در الفاظ کتاب و سنت که در مقابل اجماع و قیاس است، مانند این که گفته می‌شود: در مسئله نص وجود دارد؛ یعنی آیه‌ای از قرآن و یا روایتی بر مسئله دلالت می‌کند اگر چه معنایش ظاهر باشد نه نص.
۲. در لفظی که دلالتش بر معنای خود به حدی روشن است که احتمال معنای دیگری برای آن داده نمی‌شود.
[۳] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۱۶.
[۴] خضری، محمد، اصول الفقه، ص۱۲۹.
[۵] جرجانی، محمد بن علی، کتاب التعریفات، ص۱۰۶.



۱. توبه/سوره۹، آیه۱۱۵.    
۲. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص (۲۳۳-۲۳۲).    
۳. زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۱۶.
۴. خضری، محمد، اصول الفقه، ص۱۲۹.
۵. جرجانی، محمد بن علی، کتاب التعریفات، ص۱۰۶.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «لفظ نص».



جعبه ابزار