• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نجات‌یافتگان طوفان نوح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در مورد تعداد ایمان‌آورندگان به حضرت نوح (علیه‌السلام) که در کشتی او حاضر شدند، بین مورخان اختلاف نظر وجود دارد. مشهور محدثان و مورخان اسلامی ‌می‌گویند هشتاد نفر سوار بر کشتی شدند.



در مورد تعداد ایمان‌آورندگان به حضرت نوح (علیه‌السلام) که در کشتی او حاضر شدند، بین مورخان اختلاف نظر وجود دارد. البته تعداد اعلام ‌شده تقریباً نزدیک به هم هستند. مشهور محدثان و مورخان اسلامی ‌می‌گویند هشتاد نفر سوار بر کشتی شدند.

۱.۱ - روایت امام رضا

امام رضا (علیه‌السلام) می‌فرماید: «وقتی کشتی نوح (علیه‌السلام) به زمین نشست، خود و فرزندانش و مؤمنانی که با او در کشتی بودند، جمعاً هشتاد نفر بودند و در همان محلی که از کشتی پیاده شد، روستایی بنا کرد و نام آن ‌را روستای ثمانین (هشتاد) گذاشت».


در منابع اهل سنت نیز همین مطلب بیان شده است:

۲.۱ - مقدسی

ابن طاهر مقدسی (م ۵۰۷ق) می‌گوید: در اخبار آمده است که نخستین روستایی که پس از طوفان بر روی زمین بنیاد شد «سوق ثمانین» در ناحیه قرذی (قردی) بود. و آن، چنان بود که نوح (علیه‌السلام) وقتی از کشتی خارج شدند، هشتاد نفر بودند و بر طبق روایت چهل مرد و چهل زن. نوح این دهکده را برای ایشان بنیاد نهاد و آن ‌را «سوق ثمانین» (بازار هشتاد تن) خواندند.

۲.۲ - ابن اثیر

ابن اثیر (م ۶۳۰ق) می‌گوید: حضرت نوح تا هنگام فرو نشستن آب و خشک‌شدن زمین، در کشتی ماند و وقتی که از کشتی بیرون آمد، در ناحیه‌ای از قردی، در سرزمین جزیره، موضعی را برگزید و در آن‌جا روستایی ساخت و آن ‌را «ثمانین» (هشتاد) نامید. آن‌جا ‌اکنون بازار ثمانین نامیده می‌شود؛ زیرا هر کس که همراه نوح بود، در آن‌جا خانه‌ای برای خود ساخت؛ و همراهان نوح نیز هشتاد تن‌ بودند.

۲.۳ - طبری

در ترجمه تفسیر طبری آمده است: بر فراز کوه جودی هشتاد تن زن و مرد، مسافران کشتی نوح بیرون آمدند که تنها انسان‌های باقی‌مانده بودند. اینان از فراز کوه فرود آمدند و در دامنه کوه‌دهی بنا کردند و در آن هشتاد خانه ساختند و آن ‌را ده هشتاد خانه نام نهادند.
[۹] مترجمان، ترجمه تفسیر طبری، ج‌۷، ص۱۹۳۸، تحقیق، یغمایی، حبیب، تهران، توس، چاپ دوم، ۱۳۵۶ش.


۲.۴ - روایتی دیگر

البته روایتی می‌گوید تنها هفتاد نفر بودند که با نوح (علیه‌السلام) سوار کشتی شدند.


۱. شیخ صدوق، محمد بن علی‌، علل الشرائع، ج‌۱، ص۳۰، قم، کتاب‌فروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ق.    
۲. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل‌ابی‌طالب (علیه‌السلام)، ج‌۳، ص۴۴۴، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.    
۳. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، محقق، موسوی جزائری، سید طیب، ‌ج‌۱، ص۳۲۷، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.    
۴. تمیمی‌ سمعانی، ابوسعید عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج‌۳، ص۱۴۹، حیدرآباد، مجلس دائرة المعارف العثمانیة، چاپ اول، ۱۹۶۲م.    
۵. طبری، ابوجعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ طبری)، ج‌۱، ص۱۸۷، تحقیق، ابراهیم، محمد ابوالفضل، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.    
۶. شیخ صدوق، محمد بن علی‌، علل الشرائع، ج‌۱، ص۳۰، قم، کتاب‌فروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ق.    
۷. مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج‌۴، ص۹۸، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا.    
۸. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج‌۱، ص۷۳، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.    
۹. مترجمان، ترجمه تفسیر طبری، ج‌۷، ص۱۹۳۸، تحقیق، یغمایی، حبیب، تهران، توس، چاپ دوم، ۱۳۵۶ش.
۱۰. طبری، ابوجعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ طبری)، ج‌۱، ص۱۸۸، تحقیق، ابراهیم، محمد ابوالفضل، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.    
۱۱. ابن کثیر دمشقی‌، ابوالفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج‌۱، ص۱۱۲، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «ایمان‌آورندگان به نوح»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۲/۲۴.    



جعبه ابزار