• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کریم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کریم یکی از اوصاف قرآن می‌باشد.



«کریم» از نام‌ها و صفات قرآن است. «کریم» از «کرم» به معنای شرافت ، گرانمایگی، بخشندگی و بزرگی است؛ بنابراین، کریم یعنی شریف، نفیس و عزیز ، و قرآن کریم یعنی قرآن شریف، گرانقدر و محترم.


در آیه ۷۷ سوره واقعه آمده است: (انه لقرآن کریم). طبرسی ذیل این آیه می‌نویسد: کریم به معنای عام المنافع و کثیر الخیر است؛ زیرا هر کس آن را تلاوت و به آن عمل کند، به اجر بزرگ و خیر زیاد می‌رسد.


برخی گفته‌اند اتصاف قرآن به «کریم» به لحاظ مقام والا و ارجمند آن نزد پروردگار یا به لحاظ این است که با تکرار تلاوت، تازگی و طراوت خود را از دست نمی‌دهد.
[۲] ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، ج۱۲، ص۷۵.
[۳] قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۶، ص(۱۰۳-۱۰۴).
[۴] فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، ج۲۹، ص(۱۹۱-۱۹۲).
[۵] طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۲۲۶.
[۷] مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۶۰.



۱. واقعه/سوره۵۶، آیه۷۷.    .
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، ج۱۲، ص۷۵.
۳. قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۶، ص(۱۰۳-۱۰۴).
۴. فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، ج۲۹، ص(۱۹۱-۱۹۲).
۵. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۲۲۶.
۶. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۳۷.    
۷. مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۶۰.
۸. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۷۴.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«کریم (قرآن)».    



جعبه ابزار