حکم گریه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
انسان باید در مصائب دنیوی
صبر داشته و کمتر
گریه کند ولی گریه از
خوف خدا جایز است و مورد تاکید میباشد.
گریستن در فراق عزیزان، در
دین یعقوب (علیه السلام) مانعی نداشته و جایز بوده است.
«وتولی عنهم وقال یـاسفی علی یوسف وابیضت عیناه من الحزن فهو کظیم؛
و از آنها روی برگرداند و گفت: «وا اسفا بر
یوسف!» و چشمان او از اندوه
سفید شد، اما
خشم خود را فرو میبرد (و هرگز کفران نمیکرد)!».
این حزن و اندوه مضاعف ، سیلاب
اشک را، بى اختیار از
چشم یعقوب جارى مى ساخت تا آن حد که چشمان او از این اندوه سفید و نابینا شد
(و ابیضت عیناه من الحزن ).و اما با این حال سعى مى کرد، خود را کنترل کند و خشم را فرو بنشاند و سخنى بر خلاف رضاى حق نگوید (او مرد با حوصله و بر خشم خویش مسلط بود)(فهو کظیم ).
گریستن برای خوف از خدا از نظر
آیات قرآن مانعی ندارد و جایز است.
«یخرون للاذقان یبکون ویزیدهم خشوعـا؛
آنها (بیاختیار) به
زمین میافتند و گریه میکنند؛ و (تلاوت این آیات، همواره) بر خشوعشان میافزاید.».براى تاکید بیشتر در تاثیر آن آیات الهى و این سجده عاشقانه در آیه بعد مى گوید: (آنها با تمام صورت بر
خاک مى افتند، اشکشان جارى مى شود، و خشوعشان در برابر پروردگار افزون مى گردد) (و یخرون للاءذقان یبکون و یزیدهم خشوعا)
«اولـئک الذین انعم الله علیهم من النبیین من ذریة ءادم وممن حملنا مع نوح ومن ذریة ابرهیم واسرءیل وممن هدینا واجتبینا اذا تتلی علیهم ءایـت الرحمـن خروا سجدا وبکیـا؛
آنها پیامبرانی بودند که خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، از فرزندان
آدم، و از کسانی که با
نوح بر
کشتی سوار کردیم، و از دودمان
ابراهیم و
یعقوب، و از کسانی که هدایت کردیم و برگزیدیم. آنها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده میشد به خاک میافتادند، در حالی که سجده میکردند و گریان بودند.».
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم گریه»