یحیی بن عبدالجلیل فهری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یحیی بن عبدالجلیل فهری (
۵۳۵ ـ
۵۸۸ هـ.ق) از شاعران و ادیبان برجسته
اندلس بود.
گفته شده اهل فرّیش یا بلش بوده ولی بیشتر عمر خود را در اشبیلیه و مرسیه گذراند.
ایشان به خاطر سبک شعری قوی و قصاید بدیع خود، به عنوان یکی از شاعران برجسته اندلس و مغرب شناخته می‌شد.
او اشعار فراوانی در مدح ملوک و امیران سروده است.
از جمله؛ امیر یعقوب بن یوسف موحدون
مراکش و ابوعبدالله بن سعد مردنیش در اندلس را مدح کرده است.
دیوان شعر او در دو مجلد گردآوری شده و شامل بیش از ۹۴۰۰ بیت است.
شاگردان مشهوری چون ابوعلی شلوبین و ابوالقاسم بن حسان داشت.
وی در سال
۵۸۷ (هجری قمری) یا ۵۸۸ (هجری قمری) در مراکش درگذشت.
ابوبکر یحیی بن عبدالجلیل بن عبدالرحمان بن مجبر فهری مرسی اشبیلی مشهور به
ابن مجبر ادیب و شاعر
اندلسی که در سال ۵۳۵ (هجری قمری) زاده شد.
برخی وی را اهل فِرَّیش و برخی اهل بلش، از شهرهای اندلس می‌دانند.
ولی گفته شده عبدالجلیل در اشبیلیه زندگی کرد و در مرسیه درس خواند و از استادان این شهر بهره برد.
ایشان در زمان خود شاعر بی‌بدیل اندلس، بلکه در مغرب بود.
وی فردی خوش‌قریحه، کثیرالشعر، دارای سبک شعری قوی، قصایدی بدیع که ضرب‌المثل شده بودند،
توصیف شده است.
ابن مجبر در اشعار خود ملوک و امرا را مدح می‌گفت.
چنان که زمانی را در مراکش به سر برد
و در مدح امیر یعقوب بن یوسف بن عبدالمؤمن، از ملوک موحدون مراکش ( حکومت
۵۸۰ ـ
۵۹۵ هـ.ق) اشعار بسیاری سرود.
اشعاری نیز در مدح امیر ابوعبداللّه بن سعد بن مردنیش (
۵۱۸ ـ
۵۶۷ هـ.ق) از امرای اندلس داشته است.
ابوبکر شاگردانی داشت که از جمله می‌توان به؛ ابوعلی شلوبین
و ابوالقاسم بن حسان
اشاره نمود.
یحیی بن عبدالجلیل اثرش
دیوان شعری است که در دو مجلد بوده است.
گفته شده اشعارش مشتمل بر بیش از ۹۴۰۰ بیت بوده است.
فهری در سال ۵۸۸ (هجری قمری)
یا سال ۵۸۷ (هجری قمری) در مراکش درگذشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یحیی بن عبدالجلیل فهری»، ج۴، ص۴۵۱.
