آسمان دنیا•

نزدیک‌ترین آسمان به زمین و محل نزول دفعی قرآن بنابر یک قول آسمان دنیا می باشد.

آسمان دنیا (سماء الدنیا) از تعابیر مورد استعمال در قرآن و احادیث است.

در علوم قرآن، در بحث از کیفیت انزال قرآن، بنابر قولی که سیوطی آن را اصح و اشهر می‌داند، قرآن را دارای دو نزول دانسته‌اند: نزول جمعی و به صورت یکپارچه به آسمان دنیا در شب قدر، و پس از آن، نزول تدریجی در طول مدت رسالت بر قلب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم.

مفسران سنی و شیعی نیز معمولا ذیل آیه ۱۸۵ سوره بقره و آیه ۳ سوره دخان نزول دفعی قرآن به آسمان دنیا را از ابن عباس، نقل می‌کنند.
از محل نزول دفعی قرآن در آسمان دنیا در بعضی احادیث شیعی- مثل حدیث منقول از امام صادق علیه‌السّلام - به "بیت المعمور"، و در منابع سنی به "بیت العزة" تعبیر شده است.

برخی از دانشمندان علوم قرآنی حکمت نزول دفعی مجموع قرآن به آسمان دنیا را تفخیم و بزرگداشت خاتم انبیاء و کتاب وی- در مقایسه با سایر انبیاء و امت‌ها- دانسته‌اند.

۱.	↑ صافات/سوره۳۷، آیه۶.
۲.	↑ فصلت/سوره۴۱، آیه۱۲.
۳.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص(۱۴۶-۱۵۰).
۴.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۸۵.
۵.	↑ دخان/سوره۴۴، آیه۳.
۶.	↑ طوسی، محمد بن حسن، ۳۸۵ - ۴۶۰ق، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۳۸۴.
۷.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، تفسیراحسن الحدیث، ج۱، ص۳۴۳.
۸.	↑ بیضاوی، عبدالله بن عمر، - ۶۸۵ق، تفسیرالبیضاوی (انوارالتنزیل واسرارالتاویل)، ج۱، ص۱۲۵.