ابن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

ابن (به کسر الف)، یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای پسر می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در موارد گوناگونی، از این واژه استفاده نموده است.

---

ابن (به کسر الف)، به معنای پسر آمده و اصل آن «بنو» است. با عنایت نیز به کار می‌رود، مثلا به مسافر می‌گویند: «ابن السبیل، ابن العلم، ابن اللیل، ابن البطن.»
«بنیّ»: مصغّر ابن و مضاف به یاء متکلّم است و از آن مهربانی و دلسوزی اراده‌ می‌شود.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) «ما زال الزبیر رجلا منّا اهل البیت حتّی نشا ابنه المشئوم عبدالله.» همچنین امام (علیه‌السلام) به محمد حنفیّة فرموده است: «یا بنیّ انی اخاف علیک الفقر فاستعذ بالله منه؛ ‌ای پسر عزیزم من بر تو از فقر می‌ترسم از آن به خدا پناه ببر.»

---

این واژه با تعداد بسیار زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.

---