• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استصحاب در شبهه موضوعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استصحاب در شبهه موضوعی به حکم به بقای چیزی بعد از شک حاصل از تردید در امور خارجی اطلاق می‌شود.



استصحاب در شبهه موضوعی، مقابل استصحاب در شبهه حکمی است و آن در جایی است که شک در بقای چیزی ناشی از شبهه در امور خارجی باشد، مانند: شک در بقای طهارت لباس که ناشی از شک در ملاقات آن با نجس می‌باشد، یا شک در بقای نجاست آب که ناشی از شک در اضافه شدن آب کر به آن است.


اخباری‌ها مدعی هستند استصحاب فقط در شبهات موضوعی اعتبار دارد؛ زیرا اخبار استصحاب ، آن را تنها در شبهات موضوعی حجت می‌داند و در شبهات حکمی باید احتیاط کرد. بسیاری از اصولیون همانند مرحوم « آخوند خراسانی » و مرحوم « مظفر » معتقدند استصحاب هم در شبهه حکمی و هم در شبهه موضوعی اعتبار دارد.
[۶] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۴۴۵.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۶۱.
[۸] جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۷، ص۴۳.



استصحاب در شبهه حکمی .


۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۳۶.    
۲. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص (۲۷۷-۲۷۶).    
۳. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۳۰.    
۴. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۴، ص۳۰۸.    
۵. روحانی، محمد، منتقی الاصول، ج۶، ص۶۵.    
۶. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۴۴۵.
۷. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۶۱.
۸. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۷، ص۴۳.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «استصحاب در شبهه موضوعی».



جعبه ابزار