• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تخییر بدوی1

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


تخییر بدوی به مختار بودن مکلّف برای بار اوّل در عمل بر طبق یکی از دو یا چند دلیل متعارض اطلاق می‌شود.


تخییر بدوی، مقابل تخییر استمراری بوده و عبارت است از اختیار و آزادی مکلف در انتخاب یکی از دو یا چند امر، فقط برای یک بار و در ضمن یک واقعه؛ بنابراین، مکلفی که در حرمت یک عمل یا وجوب آن مردد می‌باشد، فقط در واقعه اول، مخیر است که جانب حرمت یا وجوب را انتخاب کند، ولی هنگامی که در این واقعه، یک جانب را اختیار نمود، از آن پس اختیار از وی سلب می‌گردد و تا آخر عمر، در وقایع بعدی، باید به همان تصمیم نخست پای بند باشد.
[۱] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۵۴۲.    
[۲] خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۲، ص۱۵۴.    
[۳] خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۲۴۴.    
[۴] حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۶، ص۲۴۹.    
[۵] بدوي حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۲۳۵.    
[۶] نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۲۳۴.    
[۷] خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۲، ص۳۴۳.    

برای مثال، اگر در شک میان وجوب و حرمت نماز جمعه در زمان غیبت ، جانب وجوب را انتخاب کرد، باید تا آخر عمر، در ظهر جمعه نماز جمعه بخواند و نمی‌تواند آن را ترک نماید.
[۸] صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۶۰۰.    
[۹] سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۴۶۲.    
[۱۰] حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۳۰۲.    
[۱۱] جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۵، ص۵۸۳.    


۱.۱ - نکته

مورد بحث اصولیون ، تخییر در مسئله اصولی است، نه فقهی (فرعی).
[۱۲] ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۴، ص۴۶۳.
[۱۳] قدیری، محمد حسن، البحث فی رسالات عشر، ص۳۹۵.
[۱۴] خمینی، روح الله، الرسائل، ج۲، ص۶۰.
[۱۵] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۵، ص۳۱۹.
[۱۶] جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۸، ص۲۰۴.
[۱۷] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۵۰۸.
[۱۸] خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۳، ص۴۵۷.
[۱۹] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۲۰۹.
[۲۰] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۱، ص۵۶۳.
[۲۱] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۱، ص۵۵۹.
[۲۲] عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۲، جزء ۴، ص۲۱۲.


تخییر اصولی .

۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۵۴۲.    
۲. ↑ خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۲، ص۱۵۴.    
۳. ↑ خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۲۴۴.    
۴. ↑ حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۶، ص۲۴۹.    
۵. ↑ بدوي حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۲۳۵.    
۶. ↑ نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۲۳۴.    
۷. ↑ خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۲، ص۳۴۳.    
۸. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۶۰۰.    
۹. ↑ سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۴۶۲.    
۱۰. ↑ حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۳۰۲.    
۱۱. ↑ جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۵، ص۵۸۳.    
۱۲. ↑ ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۴، ص۴۶۳.
۱۳. ↑ قدیری، محمد حسن، البحث فی رسالات عشر، ص۳۹۵.
۱۴. ↑ خمینی، روح الله، الرسائل، ج۲، ص۶۰.
۱۵. ↑ شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۵، ص۳۱۹.
۱۶. ↑ جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۸، ص۲۰۴.
۱۷. ↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۵۰۸.
۱۸. ↑ خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۳، ص۴۵۷.
۱۹. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۲۰۹.
۲۰. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۱، ص۵۶۳.
۲۱. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۱، ص۵۵۹.
۲۲. ↑ عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۲، جزء ۴، ص۲۱۲.


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تخییر بدوی».



جعبه ابزار