حرمت (اصول)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
[حکم]] به ترک فعل به صورت الزامی را حرمت گویند.
حرمت، از اقسام
احکام الزامی است که مولا به خاطر مفسدهای که در چیزی وجود دارد، و این مفسده هم به اندازهای هست که ترک آن را الزامی کند، به پرهیز از آن دستور اکید داده و هیچ رخصتی برای انجام آن نمیدهد؛ به بیان دیگر، حرمت،
حکم شرعی تکلیفی است که
قانون گذار با
جعل قانون، ترک متعلق آن را به طور الزامی از
مکلف خواسته است و به هیچ روی، به فعل آن راضی نمیگردد، به گونهای که بر ترک آن
پاداش و بر فعل آن
عقاب و
کیفر مترتب نموده است؛ مانند:
حرمت شراب خواری و
قمار بازی.
در این که
دلالت صیغه
نهی بر حرمت،
وضعی است یا
عقلی،
اختلاف وجود دارد؛ بعضی معتقدند صیغه «لا تفعل» به
حکم تبادر، بر طلب ترک و منع از فعل دلالت مینماید و بعضی بر این باورند که
عقل،
حکم حرمت را از الزام اکید مولا بر ترک،
استنباط میکند.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حرمت»