• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دوران پادشاهی بنی‌اسرائیل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کتاب های اول و دوم سموئیل آغاز عصر طلایی اسرائیل را گزارش می کند؛ دوره ای از تاریخ که اسرائیل قدرتی جهانی بود، اما شرایط جهانی در قرن یازدهم و دهم ق م نوعی خلا قدرت پدید آورده بود.

فهرست مندرجات

۱ - پایان فرمان روایی مصریان
۲ - فرمان روایان این دوره
۳ - سموئیل
       ۳.۱ - نتیجه رهبری سموئیل
       ۳.۲ - اقدامات فرهنگی سموئیل
       ۳.۳ - درخواست پادشاه
       ۳.۴ - انتخاب شائول
۴ - داوود
       ۴.۱ - پیروزی داود بر جالوت
       ۴.۲ - پادشاهی داوود
       ۴.۳ - شهرهای مانده در دست دشمن
       ۴.۴ - اشغال گران اورشلیم
       ۴.۵ - فتح اورشلیم
       ۴.۶ - طرح ریزی بنای هیکل
       ۴.۷ - انتقال تابوت به اورشلیم
       ۴.۸ - دوره طلایی بنی اسرائیل
       ۴.۹ - قلمرو حکومت داوود
۵ - سلیمان
       ۵.۱ - وارث داوود
       ۵.۲ - تجدید سازمان توسط سلیمان
       ۵.۳ - قلمرو حکومت سلیمان
       ۵.۴ - خراج دهندگان
       ۵.۵ - بنای تَدمُر
       ۵.۶ - برقراری ارتباط با همسایگان
       ۵.۷ - سال های آخر حکومت سلیمان
              ۵.۷.۱ - افول اقتصادی و سیاسی
              ۵.۷.۲ - فرعون مخالف با سلیمان
              ۵.۷.۳ - شورشیان داخلی
۶ - رَحُبعام
       ۶.۱ - جانشین سلیمان
       ۶.۲ - تشکیل حکومت توسط یربعام
۷ - مرز میان اسرائیل و یهودا
۸ - پایتخت های اسرائیل
۹ - دیگر پادشاهی های بنی اسرائیل
       ۹.۱ - قلمرو پادشاهی یهودا
       ۹.۲ - کتیبه موآب
       ۹.۳ - پادشاهی اِدوم
       ۹.۴ - از بین رفتن موآب و ادوم
       ۹.۵ - درگیری های یهودا
       ۹.۶ - شکست عمری از یهودا
       ۹.۷ - دوره یربعام دوم
              ۹.۷.۱ - انحطاط معنوی این دوره
              ۹.۷.۲ - تلاش های انبیاء آن دوره
       ۹.۸ - قدرت یافتن آشوریان
       ۹.۹ - ایجاد قوم سامری ها
       ۹.۱۰ - ادامه حیات یهودیه
       ۹.۱۱ - حمله آشوریان به اورشلیم
       ۹.۱۲ - احیای معنویت قبل از تبعید
۱۰ - تسلط بختنصر بر فلسطین و سوریه
       ۱۰.۱ - تبعید ساکنان به بابل
۱۱ - تبعید و بازگشت از آن
       ۱۱.۱ - موقعیت یهودیان در بابل
       ۱۱.۲ - بازگشت بسیاری به اورشلیم
       ۱۱.۳ - دوران قدرت بنی اسرائیل
       ۱۱.۴ - اوضاع یهودا پس از تبعید
              ۱۱.۴.۱ - مؤمنان بنی اسرائیل
              ۱۱.۴.۲ - تأسیس کنیسه
       ۱۱.۵ - تحول زبان بنی اسرائیل
       ۱۱.۶ - مشخصه جماعت یهودیان
       ۱۱.۷ - عدم انزوای یهودیان
       ۱۱.۸ - تبدیل یهود به دین تبلیغی
       ۱۱.۹ - یهودیان مانده در یهودا
       ۱۱.۱۰ - حکومت بابلی ها در یهودا
       ۱۱.۱۱ - تاریخ یهودا از تبعید تا بازگشت
۱۲ - بازگشت
       ۱۲.۱ - فتح بابل توسط کوروش
       ۱۲.۲ - عدم تمایل بسیاری به بازگشت
       ۱۲.۳ - رهبری بازگشت کنندگان
       ۱۲.۴ - تجدید بنای هیکل
       ۱۲.۵ - تکمیل بنای هیکل
       ۱۲.۶ - پیامبران این دوره
       ۱۲.۷ - تکمیل معبد و ورود عزرا
       ۱۲.۸ - مشکلات به رغم تکمیل معبد
       ۱۲.۹ - بازگشت گنجینه های معبد
       ۱۲.۱۰ - حکومت نحمیا
       ۱۲.۱۱ - ساخت دیوار اورشلیم
       ۱۲.۱۲ - تشتت یهود بعد از نحمیا
       ۱۲.۱۳ - تبعید شورشیان یهودی
۱۳ - حکومت یونانیان و رومیان
       ۱۳.۱ - شکست ایران توسط اسکندر
       ۱۳.۲ - حاکمان یهود پس از اسکندر
       ۱۳.۳ - ترجمه یونانی تورات
       ۱۳.۴ - آنتیوخوس سوم
       ۱۳.۵ - فتح اورشلیم به دست رومیان
       ۱۳.۶ - پراکندگی دوباره یهودیان
۱۴ - پانویس
۱۵ - منابع


دوره فرمان روایی تاریخ مصریان به پایانی نه چندان شکوه مند رسیده بود.
پس از مرگ رامسس سوم (۱۱۴۴ ق م) فرعون هایی ضعیف بر مصر فرمان می راندند.


در شرق تیگلت پیلسر اول (۱۱۱۵ـ۱۰۷۷ ق م) زمینه را برای امپراتوری آشوریان پدید آورد و پس از مرگ او تا زمان به قدرت رسیدن آشور نصیرپال دوم (۸۸۵ ق م)، حدود چهل سال پس از مرگ سلیمان ، اسرائیل عصر طلایی خود را زیر فرمان شائول، داوود و سلیمان می گذراند.
با استقرار حکومت پادشاهان، تهدیدات فلسطینی ها که در بخش جنوب غربی کنعان ساکن بودند، به کمترین اندازه رسید.


سموئیل آخرین تن از داوران،
[۱] باب ۷: ۱۵، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
کاهن
[۲] باب ۲: ۱۸، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
[۳] باب ۷: ۹، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
و نبی
[۴] باب ۳۵ :۱۸، کتاب مقدس، کتاب دوم تواریخ ایام.
بود.

۳.۱ - نتیجه رهبری سموئیل

به رهبری او، اسرائیل از گروهی طوایف کم و بیش مستقل با آداب و رسوم مشترک و ایمان مشترک به خداوند ، به پادشاهی کوچکی در فرمان شائول (در قرآن : طالوت) و سپس داوود تبدیل شد.

۳.۲ - اقدامات فرهنگی سموئیل

سموئیل پرستش بعل و عشتاروت،
[۵] باب ۷: ۳، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
خدایان کنعانی، را نهی کرد.

۳.۳ - درخواست پادشاه

بنی اسرائیل پادشاهی می خواستند تا ایشان را رهبری کند، هم چنان که مردم دیگر داشتند.
[۶] باب ۸: ۱ـ۹، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.

سموئیل از درخواست مردم برای داشتن شاه ـ بویژه در جنگ ها ـ دل سرد و نومید شد؛ و این به نوعی بیان گر طرد حکومت الهی و خود سموئیل به حساب می آمد.
پس وی به دنبال اولین پادشاه برآمد.

۳.۴ - انتخاب شائول

انتخاب شائول از سبط کوچک بنیامین، در مقابل سبط افرائیم در شمال و یهودا در جنوب، که با یک دیگر رقابت داشتند، و شجاعت او در میدان جنگ توانست حمایت مردم را در پی داشته باشد.




۴.۱ - پیروزی داود بر جالوت

نبرد با فلسطینیان، عمالقه ( عمالیق ) و چادرنشینان و نبردهای دیگری در زمان شائول درگرفت که کم و بیش با پیروزی همراه بود اما در جنگِ دوم با فلسطینیان، داوود بر قهرمان فلسطینی ها، جالوت، پیروز و قهرمان قوم شد؛ و به این ترتیب، شائول در موضع ضعف قرار گرفت.

۴.۲ - پادشاهی داوود

پس از مرگ شائول، داوود از پناه گاه خود، شهر فلسطینی صقلغ، به حبرون رفت و خود را پادشاه یهود خواند.

۴.۳ - شهرهای مانده در دست دشمن

هنوز برخی شهرهای سوق الجیشی در دشت های ساحلی، شفلاه و یزرعیل به دست کنعانیان و فلسطینی ها بود.

۴.۴ - اشغال گران اورشلیم

یبوسیان، قبیله ای کنعانی بودند
[۷] باب ۱۰: ۱۶، کتاب مقدس، سفر پیدایش.
[۸] باب ۱ :۱۴، کتاب مقدس، کتاب اول تواریخ ایام.
که شهر قدیمی اورشلیم را اشغال کرده بودند.
آنها این شهر را یبوس می خواندند.
در کتیبه های آرامی (ح ۱۴۰۰ ق م) این شهر اوروسالم به معنای «شهر صلح و سلامتی» یا «شهر سالم» (سالم، یکی از خدایان کنعانی) نامیده شده است.

۴.۵ - فتح اورشلیم

اورشلیم به دست یوآب، فرمانده سپاه داوود، فتح شد و «شهر داوود» نامیده شد.

۴.۶ - طرح ریزی بنای هیکل

داوود، هرچند اجازه بنای هیکل را نداشت، طرح اولیه بنای آن را ریخت.

۴.۷ - انتقال تابوت به اورشلیم

او، با انتقال تابوت از غربِ مرزهای بنیامینی ها به اورشلیم (پایتخت جدید)، عبادت را در اورشلیم متمرکز ساخت.
[۹] باب ۱۳: ۳ـ۱۴، کتاب مقدس، کتاب اول تواریخ ایام.

تابوت در اورشلیم نصب شد و تا زمان تبعید (۵۸۷ ق م) در آن جا باقی ماند.

۴.۸ - دوره طلایی بنی اسرائیل

از نظر سیاسی، دورانِ حکومت داوود، دوره طلایی بنی اسرائیل به شمار می آید.

۴.۹ - قلمرو حکومت داوود

با شکست دادن آرامی ها و آمونی ها، حکومت وی از دریای سرخ تا فرات را در برمی گرفت.




۵.۱ - وارث داوود

سلیمان وارث سلطنتی شد که بیش تر در زمان پادشاهی داوود سر و سامان یافته بود.

۵.۲ - تجدید سازمان توسط سلیمان

او برای تجدید سازمان قلمرو خود، آن را به دوازده ولایت یا حوزه اجرایی تقسیم کرد.
[۱۰] باب ۴: ۷ـ۱۹، کتاب مقدس، کتاب اول پادشاهان.

احتمالاً یهودا، که جزو این ولایت ها ذکر نشده، مستقیماً از اورشلیم اداره می شده است.

۵.۳ - قلمرو حکومت سلیمان

آمده است که سلیمان از فرات تا مرز مصر حکومت می کرد.
[۱۱] باب ۴: ۲۱، کتاب مقدس، کتاب اول پادشاهان.


۵.۴ - خراج دهندگان

ایالات آرامی، مردم ادوم و موآب خراج سرزمین خود را به طور منظم به اورشلیم پرداخت می کردند.

۵.۵ - بنای تَدمُر

برای اهداف تجارتی، وی «تَدمُر را در صحرا»،
[۱۲] باب ۸: ۳ و بعد، کتاب مقدس، کتاب دوم تواریخ ایام.
در حدود ۲۲۵ کیلومتری شمال شرقی دمشق ، بنا کرد.
در عصر رومیان ، تدمر به پالمیرا مشهور بود.

۵.۶ - برقراری ارتباط با همسایگان

سلیمان با برقرار ساختن ارتباط تجارتی با حیرام ، پادشاه فینیقیِ بندر صور، برای بنی اسرائیل درآمدهای مالی فراهم کرد.
با دیگر حکومت ها، از جمله مصر، نیز پیمان تجارتی بسته شد.
تعدد همسران سلیمان
[۱۳] باب ۱۱: ۱ـ۳، کتاب مقدس، کتاب اول پادشاهان.
بیانگر پیمان هایی است که با ازدواج تحکیم می شد.
احتمالاً دیدار ملکه سبا نیز تا حدی با مسائل تجارتی مرتبط بوده است.

۵.۷ - سال های آخر حکومت سلیمان



۵.۷.۱ - افول اقتصادی و سیاسی

سال های آخر حکومت سلیمان با افول اقتصادی و سیاسی همراه بود.

۵.۷.۲ - فرعون مخالف با سلیمان

در مصر فرعونی بر سر کار آمد که با سلیمان روابط دوستانه نداشت.

۵.۷.۳ - شورشیان داخلی

گذشته از این، در اسرائیل، یربُعام رهبریِ شورشی بر ضد شاه را بر عهده گرفت.
هر چند وی را به اجبار به مصر فرستادند، اما او آماده بود تا به دعوت هموطنانش به اسرائیل بازگردد.




۶.۱ - جانشین سلیمان

پسر سلیمان، رَحُبعام ، پس از وی به سلطنت رسید و نتوانست بر اغتشاشات غالب آید.

۶.۲ - تشکیل حکومت توسط یربعام

یربعام از مصر بازگشت و پادشاهی مستقل شمالی را تأسیس کرد.


مرز میان اسرائیل و یهودا از جنوبِ اریحا ، بیت ایل و یافا می گذشت.


پایتخت اسرائیل در ابتدا در شهر تاریخی شکیم ( نابلس ) و سپس در تیرزه بود.
عُمْری ، بنیان گذار سومین سلسله، سامره را پایتخت همیشگی کرد، و این شهر تا پایان پادشاهی که آشوریان آن را از بین بردند مرکز بود.




۹.۱ - قلمرو پادشاهی یهودا

پادشاهی یهودا شامل سبط یهودا و بخشی از بنیامین و شمعون بود.

۹.۲ - کتیبه موآب

در سنگ نبشته موآب ، کشف شده در دیبون اردن در ۱۸۶۸، میشع ، پادشاه موآب، گزارش داده است که سرزمین وی به دست عمری از اسرائیل فتح شده و در زمان آحاب، پسر عمری، وی این سرزمین را از دست آن ها رها ساخته است.

۹.۳ - پادشاهی اِدوم

پادشاهی اِدوم نیز در جنوبِ بحرالمیت زیر فرمان داوود بود و در زمان سلیمان مالیات می پرداخت.

۹.۴ - از بین رفتن موآب و ادوم

موآب و ادوم به دست بختنصّر از بین رفتند.

۹.۵ - درگیری های یهودا

یهودا نیز از دو جانب، اسرائیل از شمال و مصر از جنوب، درگیر نبرد بود.

۹.۶ - شکست عمری از یهودا

یهو به سلسله عمری در اسرائیل پایان بخشید.

۹.۷ - دوره یربعام دوم

تنها در دوره یربعام دوم، فرزند یوآش ، پادشاهی قدرتمندی در اسرائیل پدید آمد که این دوران و دوره حکومت پدر یربعام را دوره مستعجل رفاه و رونق نامیده اند.

۹.۷.۱ - انحطاط معنوی این دوره

اما این دوره، از رشد معنوی بهره مند نبود.

۹.۷.۲ - تلاش های انبیاء آن دوره

انبیای آن روز، بویژه هوشع و عاموس در شمال و اشعیا در جنوب ، با ریاکاری و ظاهرکاری که بر حیات مذهبی سایه افکنده بود به مخالفت پرداختند.

۹.۸ - قدرت یافتن آشوریان

در این زمان، آشوریان به قدرت رسیدند، و روش های حمل و نقل آنان تأثیر مهمی بر وقایع تاریخی بعد گذاشت.
آشوریان مردمی را که در اسارت بودند به نقاط مختلف جدید منتقل کردند تا هرگونه مقاومت قومی منتفی شود.
بنی اسرائیل نیز به شمالِ بین النهرین ، و اقوام بابلی، سریانی، عیلامی و غیره به سامره
[۱۴] باب ۱۷: ۲۴، کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان.
منتقل شدند.

۹.۹ - ایجاد قوم سامری ها

ازدواج افراد این اقوام بابنی اسرائیل قومی به نام سامری ها را به وجود آورد.

۹.۱۰ - ادامه حیات یهودیه

یهودیه (مملکت یهودا) تا حدود یک قرن و نیم پس از سقوط سامره ادامه حیات داد، و بیش تر این دوران خراج گزارِ آشوریان بود.

۹.۱۱ - حمله آشوریان به اورشلیم

در دوره حزقیا (۷۱۵ـ۶۸۷ ق م) آشوریان به اورشلیم حمله کردند اما شکست خوردند.

۹.۱۲ - احیای معنویت قبل از تبعید

آخرین احیای معنویت در اسرائیلِ قبل از تبعید، در زمان حکومت یوشع صورت گرفت که پس از پدرش آمون به سلطنت رسیده بود.


با قدرت یافتن بابلیان جدید (کلدانیان) و فتح شدن پایتخت آشوری ها و کلدانیان (۶۱۲ ق م)، بختنصّر بر فلسطین و سوریه مسلط شد، و به رغم تحذیرات ارمیا، صدقیا بر بختنصّر شورید.

۱۰.۱ - تبعید ساکنان به بابل

بدین ترتیب، اورشلیم و هیکل آن تخریب شد و ساکنان آن به بابل تبعید شدند (۵۸۷ ق م).




۱۱.۱ - موقعیت یهودیان در بابل

یهودیان تبعیدی اجازه داشتند تا در بابل به صورت جماعت های خاص خود ادامه حیات دهند.

۱۱.۲ - بازگشت بسیاری به اورشلیم

هرچند بسیاری از یهودیان بعدها به اورشلیم بازگشتند، بسیاری از ایشان نیز دور از ارض مقدس به زندگی خود ادامه دادند.
واژه «اسرائیل» غالباً برای توصیف دوره اولیه حیات عبرانیان به کار برده می شود.

۱۱.۳ - دوران قدرت بنی اسرائیل

از جهت سیاسی، اسرائیل در روزگار داوود و سلیمان و حتی در زمان پادشاهی مجزا دارای استقلال و قدرت بود.

۱۱.۴ - اوضاع یهودا پس از تبعید

مملکت یهودا پس از تبعید، جز در زمان مکابیان، به قدرت های بزرگ، چون ایران، مقدونیه، بطلمیوسیان مصر، سلوکیان سوریه و رومیان وابسته بود.
ساکنان یهودیِ مصر، ایران، بابل، سوریه، آسیای صغیر، یونان و روم در اعیاد مذهبی به زیارت اورشلیم می رفتند.
[۱۵] باب ۲: ۸ ـ ۱۱، کتاب مقدس، کتاب اعمال رسولان.


۱۱.۴.۱ - مؤمنان بنی اسرائیل

مؤمنان بنی اسرائیل در بابل به قرائت تورات و همچنین مکتوبات انبیا پرداختند تا در تبعید نیز راه مناسبِ زندگی برای قوم خداوند را در سرزمینی که اسیر بودند، و بعدها در ارضِ مقدس، بیابند.

۱۱.۴.۲ - تأسیس کنیسه

در این مرحله، نیاز به تأسیس کنیسه احساس شد تا در آن عبادت کنند.
کنیسه مبدل به مرکز تجمعی در حیات یهودیان شد.

۱۱.۵ - تحول زبان بنی اسرائیل

زبان اینان نیز دچار تحول شد و به جای زبان عبری، به زبان آرامی تکلم کردند.
بدین ترتیب، متون عبری برای بیش تر مردم قابل فهم نبود و نیاز به ترجمه داشت.
بتدریج، برای توضیح متن، تفسیرهایی نیز علاوه بر ترجمه به نام «تارگوم ها» ارائه شد و به صورت مکتوب درآمد.

۱۱.۶ - مشخصه جماعت یهودیان

رعایت «یوم السبت» در دوران تبعید، مشخصه ای برای جماعت یهودیان شد و متون مقدس نیز قرائت می شد.

۱۱.۷ - عدم انزوای یهودیان

بنابر شواهد تاریخی، یهودیان با غیر یهودیان ارتباط داشتند و در انزوای کامل نبودند، بلکه در محافل سیاسی نیز حضور می یافتند.

۱۱.۸ - تبدیل یهود به دین تبلیغی

گفتنی است که در دوران تبعید و پس از آن، آیین یهود، به صورت دینی تبلیغی درآمد و شمار بسیار و روزافزونی کسانی که به آن می گرویدند شاهدی است بر این که آنان حقانیت این دین را می پذیرفتند و به شرک و بت پرستی پشت می کردند.

۱۱.۹ - یهودیان مانده در یهودا

در این زمان، یهودیان معدودی که در یهودا باقی مانده بودند در همان جا به حیات خود ادامه دادند.

۱۱.۱۰ - حکومت بابلی ها در یهودا

بابلی ها در یهودا حکومتی نظامی برقرار کردند و جدلیا، یکی از یهودیان، از جانب آن ها حاکم یهودا گردید، ولی به سبب بت پرستی و رعایت نکردن احکام، به دست یکی از یهودیان کشته شد.

۱۱.۱۱ - تاریخ یهودا از تبعید تا بازگشت

از تاریخ یهودا، از خرابی اورشلیم (۵۸۷ ق م) تا بازگشت اولین گروه تبعیدیان به فرمان کوروش (۵۳۶ ق م) اطلاعی در دست نیست.
از مشکلات اصلاح گران پس از بازگشت، به عنوان نمونه عزرا و نحمیا، این گونه برمی آید که یهودیان و سامری های فلسطین روابط صمیمانه ای با هم داشته اند و ازدواج آن ها با یکدیگر امری مرسوم بوده است؛ و این خود بزرگ ترین مشکل اصلاح گرانِ بعدی بود.
[۱۶] باب ۱۰: ۱۸ـ۴۴، کتاب مقدس، کتاب عزرا.
[۱۷] باب ۱۳: ۲۳ـ ۲۸، کتاب مقدس، کتاب نحمیا.

در کل ساکنان یهودی و غیریهودی یهودا به نوع جدیدی از زندگی خو گرفته بودند و بازگشت تبعیدیان از بابل چندان برای ایشان خوشایند نبود.




۱۲.۱ - فتح بابل توسط کوروش

کوروش، که در تاریخ برای اولین بار در ۵۵۹ ق م ظاهر می شود، پادشاهی ایران را بنیان نهاد و با فتح بابل، فرمان داد تا یهودیان به موطن اصلی خود، اورشلیم بازگردند.

۱۲.۲ - عدم تمایل بسیاری به بازگشت

او به اعتقادات اینان احترام می نهاد، اما بسیاری از یهودیان بابل تمایلی به بازگشت نداشتند و ترجیح می دادند که در قلمرو حکومت ایران، به کسب و کار خود ادامه دهند.

۱۲.۳ - رهبری بازگشت کنندگان

رهبری کسانی که به اورشلیم بازگشتند با زربابل و یوشیای کاهن بود.

۱۲.۴ - تجدید بنای هیکل

اینان پس از بازگشت، به تجدید بنای معبد (هیکل) و احیای آداب و مراسم نیایش مشغول شدند، اما در حیات کوروش نتوانستند بنای معبد را به پایان برسانند.
[۱۸] کتاب مقدس، کتاب عزرا، باب ۴: ۵.


۱۲.۵ - تکمیل بنای هیکل

داریوش نیز یهودیان رابه ادامه کار تشویق کرد، و در سال ششم پادشاهی وی (۵۱۶ ق م) بنای معبد تکمیل شد.

۱۲.۶ - پیامبران این دوره

انبیای این دوره، حَجّی و زکریا، به رغم مشکلات بسیار، مردم را به امیدواری و توکل به خدا فرامی خواندند.
[۱۹] باب ۲: ۴ و بعد، کتاب مقدس، کتاب حجی.


۱۲.۷ - تکمیل معبد و ورود عزرا

بیش از پنجاه سال فاصله میان تکمیل معبد دوم (۵۱۵ ق م) و ورود عزرا به فلسطین در سال هفتم سلطنت اردشیر (اَرْتَخْشتا؛ ۴۵۷ ق م) به سکوت برگزار شد.

۱۲.۸ - مشکلات به رغم تکمیل معبد

به رغم تکمیل معبد، وضعِ یهودیان فلسطین مطلوب نبود، شهر در مقابل دشمنان بدون دیوار و بدون دفاع مانده بود.
عزرا، یکی از لاویان ـ سبط عهده دار اجرای مناسک دینی ـ که زندگی خود را وقف مطالعه شریعت کرده بود، از اردشیر کمک طلبید و همراه با یهودیان داوطلب، به عنوان نماینده حکومت ایران، راهی اورشلیم شد.

۱۲.۹ - بازگشت گنجینه های معبد

گنجینه های معبد اورشلیم به آن بازگردانده شد و قربانی های مخصوص اهدا گردید.
پیام عزرا در عنوانی که به وی در اورشلیم عطا شده بود مضمر است «کاتب شریعت خدای آسمان».
[۲۰] باب ۷: ۱۲، کتاب مقدس، کتاب عزرا.


۱۲.۱۰ - حکومت نحمیا

همچنین نحمیا، یهودی ایرانی، پس از شنیدن روز و حال ناخوشایند یهودیان به اورشلیم آمد و حاکم یهودا شد
[۲۱] باب ۱:۱ـ۳، باب ۵: ۱۴، کتاب مقدس، کتاب نحمیا.
و بدین ترتیب ایالتی مجزای از سامریه بنا کرد.

۱۲.۱۱ - ساخت دیوار اورشلیم

اولین دغدغه وی ساختن دیوار اورشلیم بود، و پس از اتمام آن جشنی برپا کرد.

۱۲.۱۲ - تشتت یهود بعد از نحمیا

اما در زمانی که نحمیا به دربار ایران رفته بود، جامعه یهودی دچار انحطاط و تشتت شد.

۱۲.۱۳ - تبعید شورشیان یهودی

مخاصمات مصر و ایران نیز پای یهودا را به میدان نبرد کشید، و شورشیان یهودی در زمان اردشیر سوم به بابل و سواحل دریای خزر تبعید شدند.




۱۳.۱ - شکست ایران توسط اسکندر

اسکندر با شکست دادن سپاهیان ایران در آسیای صغیر (۳۳۳ ق م) سوریه و فلسطین را فتح کرد، وی با یهودیان خوش رفتاری نمود و هنگامی که اسکندریه را در مصر ساخت (۳۳۱ ق م) یهودیان را تشویق به سکونت در آن جا کرد و به آنان امتیازاتی در حد یونانیان عطا کرد.

۱۳.۲ - حاکمان یهود پس از اسکندر

پس از مرگ اسکندر (۳۲۳ ق م)، آنتیوخوس و سپس بطلمیوس اول حاکم یهودا و اورشلیم شدند.

۱۳.۳ - ترجمه یونانی تورات

در زمان بطلمیوس دوم بود که یهودیان اسکندریه تورات (اسفار خمسه) را به یونانی ترجمه کردند و این ترجمه بعدها به ترجمه «سبعینی» (هفتادی) مشهور شد.

۱۳.۴ - آنتیوخوس سوم

آنتیوخوس سوم، پس از یک قرن تابعیت سوریه و فلسطین از بطلمیوسیان، آن نواحی را از اختیار مصری ها خارج ساخت (۱۹۸ ق م) و یهودیان به تابعیت حکومت سلوکیان درآمدند.
شورش مکابیان (۱۴۳ـ ۱۳۵ ق م) و به قدرت رسیدن حَشمونائی ها از حوادث مهم این دوره است.

۱۳.۵ - فتح اورشلیم به دست رومیان

با شکست آریستوبول در دفاع از اورشلیم و فتح آن به دست رومیان، یهودا نیز ولایتی از امپراتوری روم و خراج گزار آن شد.

۱۳.۶ - پراکندگی دوباره یهودیان

پس از حکومت آنتی پاتر، هِرود ( هیرووس ) و جانشینان آن ها، با قیام زلوت ها در ۶۵ میلادی برای استقلال، اورشلیم و معبد آن در ۷۰ میلادی بکلی تخریب گردید و یهودیان پراکنده شدند.


۱. باب ۷: ۱۵، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
۲. باب ۲: ۱۸، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
۳. باب ۷: ۹، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
۴. باب ۳۵ :۱۸، کتاب مقدس، کتاب دوم تواریخ ایام.
۵. باب ۷: ۳، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
۶. باب ۸: ۱ـ۹، کتاب مقدس، کتاب اول سموئیل.
۷. باب ۱۰: ۱۶، کتاب مقدس، سفر پیدایش.
۸. باب ۱ :۱۴، کتاب مقدس، کتاب اول تواریخ ایام.
۹. باب ۱۳: ۳ـ۱۴، کتاب مقدس، کتاب اول تواریخ ایام.
۱۰. باب ۴: ۷ـ۱۹، کتاب مقدس، کتاب اول پادشاهان.
۱۱. باب ۴: ۲۱، کتاب مقدس، کتاب اول پادشاهان.
۱۲. باب ۸: ۳ و بعد، کتاب مقدس، کتاب دوم تواریخ ایام.
۱۳. باب ۱۱: ۱ـ۳، کتاب مقدس، کتاب اول پادشاهان.
۱۴. باب ۱۷: ۲۴، کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان.
۱۵. باب ۲: ۸ ـ ۱۱، کتاب مقدس، کتاب اعمال رسولان.
۱۶. باب ۱۰: ۱۸ـ۴۴، کتاب مقدس، کتاب عزرا.
۱۷. باب ۱۳: ۲۳ـ ۲۸، کتاب مقدس، کتاب نحمیا.
۱۸. کتاب مقدس، کتاب عزرا، باب ۴: ۵.
۱۹. باب ۲: ۴ و بعد، کتاب مقدس، کتاب حجی.
۲۰. باب ۷: ۱۲، کتاب مقدس، کتاب عزرا.
۲۱. باب ۱:۱ـ۳، باب ۵: ۱۴، کتاب مقدس، کتاب نحمیا.



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بنی اسرائیل»، شماره۱۹۶۷.    



جعبه ابزار