سکرکه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سُکُرکَه به معنای
فقاع
است که بعضی آن را
شراب
مست کننده معنی کردهاند.
فهرست مندرجات
۱ - طریقه تلفظ سُکُرکَه
۲ - معنای سُکُرکَه
۳ - سُکُرکَه در کلمات فقها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - طریقه تلفظ سُکُرکَه
[
ویرایش
]
سُکُرکَه با ضمّ سین و کاف اول و فتح کاف دوم خوانده میشود.
۲ - معنای سُکُرکَه
[
ویرایش
]
سکرکه(اُسکُرکه) به قول برخى لغویان به معناى
فقاع
است.
[۱]
الانتصار ص۴۱۹.
برخى دیگر از اهل لغت آن را به
شراب
مست
کننده بر گرفته شده از
ذرت
تعریف کردهاند. بنابر این تعریف، مرادف فقّاع نخواهد بود.
[۲]
النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
[۳]
لسان العرب ج۱۰، ص۴۴۲.
[۴]
مجمع البحرین، واژه «سکرک».
۳ - سُکُرکَه در کلمات فقها
[
ویرایش
]
این واژه در کلمات
فقها
مرادف
فقاع
به کار رفته است.
[۵]
رسائل المحقق الکرکى ج۳، ص۲۱۶.
[۶]
کشف اللثام ج۹، ص۲۹۳.
[۷]
مصباح الفقیه ج۷، ص۲۳۳.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
الانتصار ص۴۱۹.
۲.
↑
النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
۳.
↑
لسان العرب ج۱۰، ص۴۴۲.
۴.
↑
مجمع البحرین، واژه «سکرک».
۵.
↑
رسائل المحقق الکرکى ج۳، ص۲۱۶.
۶.
↑
کشف اللثام ج۹، ص۲۹۳.
۷.
↑
مصباح الفقیه ج۷، ص۲۳۳.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۹۴.
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری