قُریً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
'''قُرىً: ''
(في قُرىً مُّحَصَّنَةٍ) «قُرىً» جمع «قريه» به معناى «آبادى» است، اعم از شهر يا روستا و گاه به معناى انسان‌هاى مجتمع در يک محل نيز آمده است.
(لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ) (آن‌ها همگى جز در دژهاى محكم يا از پشت ديوارها با شما نمى‌جنگند. پيكارشان در ميان خودشان شديد است، امّا در برابر شما ضعيف! گمان مى‌كنى آن‌ها متحدند، در حالى كه دل‌هايشان پراكنده است؛ اين به خاطر آن است كه آن‌ها گروهى هستند كه تعقّل نمى‌كنند.)
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قُریً»، ص۴۳۸.
