آه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آه یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای دردمندی، شکایت و حسرت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص کم بودن توشه و طولانی بودن سفر آخرت و در رابطه با ائمه هدی (علیهم‌السّلام) از این واژه استفاده نموده است.

---

آه به معنای دردمندی، شکایت و حسرت است.

---

امام (علیه‌السلام) درباره‌ی سفر آخرت می‌فرمایند: «آه من قلّة الزاد و طول الطریق و بعد السفر و عظیم المورد؛ ‌ای حسرت از کمی توشه و طول راه، و دوری سفر آخرت و عظمت محل ورود (آخرت).»
همچنین در رابطه با امامان و اهل بیت (علیهم‌السّلام) فرموده است: «اولئک خلفاء اللّه فی ارضه و الدعاة الی دینه آه آه شوقا الی رؤیتهم.»

---

این لفظ «آه» فقط همین دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.

---