رَقَب (به فتح راء و سکون عین) و رَقَبَه (به فتح راء و قاف و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای انتظار وحفظ است. از اين ماده شش مورد در نهج البلاغه آمده است. اِرْتِقاب (به کسر الف و سکون راء و کسر تاء) به معنی انتظار است و به معنى اشراف و بالا رفتن نيز آمده است. مَرْقَبَه (به فتح میم و سکون راء و فتح قاف و باء) یعنی مكان ارتقاب و اشراف و بالا. رَقيب (به فتح راء) یعنی مراقب و نگهبان.
رَفَه (به فتح راء و فاء) و رَفوه (به فتح راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای آسانى و فراخى زندگی است. رَفاه (به فتح راء) نيز به آن معنى است. از اين لفظ سه مورد در نهج البلاغه آمده است.
