ده عنوانی که به تازگی ثبت شده اند :
یقینیات[ویرایش]
[ادامه]یقینیات در
فقه به احکامی گفته میشود که برای
مکلف یقین حاصل شده است و
تقلید در آنها
جایز نیست، در حالی که
ضروریات احکامیاند که اختلافی در آنها نیست و هر حکم
ضروری، یقینی است اما هر یقینی ضروری نیست.
دعبل خزاعی (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه]زندگی پرفرازونشیب دعبل در دوران خلافت ننگین و ظالمانهی نه تن از خلفای جورپیشه عبّاسی (منصور، مهدی،هادی،هارون، امین، مامون، معتصم، واثق و متوکّل) سپری شد.
در این دوره نزدیک به یک قرن، چهار امام از ائمه معصوم شیعه (امام صادق، امام کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهالسّلام) ) پس از آزار و شکنجه و تبعید و حبسهای طولانی به شهادت رسیدند.
همچنین در این برهه از تاریخ اسلام، خلفای ستمگر عباسی علاوه بر شهادت امامان معصوم (علیهالسّلام) به قصد محو آثار اسلام و مکتب تشیّع دست به هر جنایتی زدند و قیامهای شیعی را در برابر خلافت ضدّ دینی خود سرکوب کردند و سران آنان را از بین بردند.
خالد بن معدان طایی (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه] خالد بن معدان طائی از فضلای
تابعین اهل صلاح و درستکاری و در پیروی از
امیرالمؤمنین علی (علیهالسّلام) اهتمام داشته است.
کسی است که غائله
خوارج خریت را سرکوب کرد.
روایتهای او از برخی صحابه (از جمله
ابن عباس،
زاذان و
معاذ بن جبل) نقل شده است.
تفکیک نسبی قوا[ویرایش]
[ادامه]یکی از مباحث مطرح شده در
فقه سیاسی است.
تفكيك نسبى قوا
تفاهم[ویرایش]
[ادامه] در
فقه سیاسی تفاهم بينالمللى اصلی بنیادین در کاهش تعارضات و تحقق
صلح،
امنیت و همکاری پایدار میان ملتها است.
این مفهوم فراتر از یک توصیه اخلاقی، به عنوان قاعدهای مستقل و الزامآور در
حقوق بینالملل، ریشهدار در
عقل،
فطرت و
عرف انسانی تلقی میشود.
تفاهم با مدیریت اختلافهای ایدئولوژیک، فرهنگی و سیاسی، آنها را از عوامل منازعه به زمینههای تعامل و تبادل تمدنی تبدیل میکند.
دیک الجنّ (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه] ابو محمد عبد السلام بن رغیان بن عبد السلام بن حبیب کلبی (متولد
۱۶۱ هجری) شاعر شیعی بود که در «سلمیه» (نزدیک شهر
حماة) به دنیا آمد.
نام مستعار او «
دیک الجن» (خروس جن) به دلایل مختلفی به او نسبت داده شده است.
دیک الجن شاعری پرتوان و تأثیرگذار بود؛ حتی ابو تمام طائی و شاعر
شام از او الهام گرفتند.
او به خاندان
پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) عشق میورزید و قصاید متعددی در
مدح و رثای
اهل بیت (علیهمالسلام)
امام شافعی (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه]محمّد بن ادریس بن عباس شافعی قرشی (متولد
۱۵۰ هجری) در
غزه،
عسقلان یا
یمن به دنیا آمد، در
مکه و
مدینه تحصیل کرد و پس از سفر به یمن به
علویان پیوست.
به دلیل فعالیتهای سیاسیاش در یمن دستگیر شد، به
بغداد آمد و توسط
هارون الرشید عفو شد؛
آنجا با مذهب
ابو حنیفه آشنا شد و ترکیبی از فقه اهل حدیث (
مالک بن انس) و اهل رای (
ابو حنیفه) در او شکل گرفت. پس از سفرهای متعدد به
مصر و تأثیر از
سیّده نفیسه
منصور نمری (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه]منصور بن سلمة بن زبرقان از طایفه
نمر بن قاسط نزاری بود.
اگرچه از خواصبارگاه
هارون الرشید بود، در دلش به
اهل بیت (علیهمالسلام) عشق میورزید و از شاعران عزادار
امام حسین (علیهالسلام) به شمار میآمد.
در کتاب «
نسمة السحر بذکر من تشیع و شعر» بهعنوان
شیعه معرفی میشود و در مدح هارون به حدیث «
مانند هارون از موسی» اشاره میکند.
اما پس از سرودن رثای حسین (علیهالسلام) دستور قطع زبان و قتل او صادر شد.
او
حکومت عباسی
جامعه خدامحوری[ویرایش]
[ادامه]جامعۀ خدامحورى
بر اساس فلسفۀ سياسى دين به ويژه اسلام بهطور معمول روابط بر اساس خدا محورى تنظيم مىشود، الگوى خدا محورى به دو صورت در روابط اجتماعى و از جمله در روابط دولت و جامعه اثر مستقيم دارد.
الف - قانونمند شدن روابط بر اساس مشيت تشريعى و ارادۀ تقنينى خدا كه از راه وحى و شريعت بيانشده است و به اينگونه هم روابط درونى سيستمها و نظامهاى اجتماعى و نيز روابط همۀ نهادها در دولت و همچنين رابطۀ دولت به عنوان يك مجموعه با جامعه به معناى يك تركيب بر اساس قوانين الهى تنظيم و تعاملها با آن منطبق مىشود؛
جابی1[ویرایش]
[ادامه]جابى
نظام ادارى عصر نبوى، به تدريج با نهاد چهارمى مجهز شد كه مأموران آن، عهدهدار جمعآورى زكات يعنى عمدهترين منبع مالى دولت مدينه بودند و به آنها جابى گفته مىشد.
جابيان تحت امر هيچكدام از نهادهاى سهگانه ايالتها نبودند و زير نظر شخص پيامبر (ص) به وظيفۀ جمعآورى در آمدهاى عمومى دولت مدينه اشتغال داشتند. جابيان توسط شخص پيامبر (ص) مورد حسابرسى قرار مىگرفتند.
منبع
فقه سياسى ۴۵۲/۷.
