اباق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اِبَاق: رفتن در حال خشم.
«اِذْ اَبَقَ‌ اِلَی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ» یعنی آنگاه که یونس در حال خشم و نارضائی بطرف کشتی پر شده رفت. اکثر اهل لغت اِبَاق را فرار معنی کرده‌اند گویند: اَبَقَ‌ الْعَبْدُ یعنی غلام از آقایش فرار کرد. ولی قاموس آنرا رفتن بدون ترس و زحمت و نیز رفتن پس از مخفی شدن نوشته است. با در نظر گرفتن آیه‌ «وَ ذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً» که ظاهرا عبارت اخرای‌ «اِذْ اَبَقَ‌ اِلَی الْفُلْکِ» است، روشن میشود که اَبَقَ بمعنی رفتن در حال خشم و قهر است و سخن قاموس درست است با اِضَافه قید ناراحتی و انزجار. و اینکه اِباق را بمعنی فرار گفته‌اند و عبد آبِق بغلام فرار کننده اطلاق شده، منظور دویدن و فرار نیست بلکه رفتن در حال قهر از مولای خود است.

---