ده عنوانی که به تازگی ثبت شده اند :
علی بن الحسن (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه] علی بن الحسن بن علی بن عمر الاشرف از احفاد
امام سجاد (علیهالسّلام) است.
علی بن محمد بسّامی (شعر عاشورایی)[ویرایش]
[ادامه] ابو الحسن علی بن محمّد بن نصر بن منصور بن بسّام، شاعر و نویسنده بغدادی در دوره
عباسیان، به خاطر هجوهای تند و شجاعانهاش نسبت به مقامات و همچنین پندهای حکیمانه و زیبا شناخته میشود؛ شعر او روان، استادانه و گاهی با عفّت و پاکی در دل زهرآگینترین ابیات میدرخشد.
ید (مقالهدوم)[ویرایش]
[ادامه] ید در
فقه به معنای
سلطه و استیلای شخص بر چیزی است، بهگونهای که تحت اختیار و
تصرف او باشد، مانند
مال،
زمین یا وسیلهای که استفاده میکند. ید اقسام مختلفی دارد، از جمله
مالکی،
امانی،
عدوانی،
حقیقی و
حکمی، و تحقق آن هم با تصرف
عملی یا
حقوقی است.
ملت (فقه سیاسی)[ویرایش]
[ادامه]ملت
ملت عبارت از جمعيتى از افراد بشر است كه پيوندى مادى و معنوى آنها را به هم پيوسته و به زندگى مشترك در سرزمينى معين واداشته است. به عبارت ديگر، جمعيتى كه با نوعى رابطه سياسى و حقوقى (مادى و معنوى) در نظام واحدى زندگى مىكنند، ملت ناميده مىشوند.
همين پيوند و رابطه سياسى است كه از بعد سياسى افراد و جمعيت را به دولت مرتبط مىسازد و از بعد حقوقى پايه تابعيت ۱) قرار مىگيرد.
براساس سياسى بودن پيوند مزبور، اختيار تعيين حدود مليت و مشخصات آن به دولت سپرده مىشود، و از قلمروى اختيارت فردى خارج مىشود.
ملت و تقسیمبندی آن (فقه سیاسی)[ویرایش]
[ادامه]ملت (و تقسيم بندى آن)
هرچند بر اساس آرمان مطلوب و نهايى، دين مبين اسلام در پى تحقق بخشيدن به ايدۀ امت واحد جهانى است، امتى كه با اعتقاد واحد دينى و تحت رهبرى نظام امت، در پى حكومت واحد جهانى است، اما بر اساس واقعيتهاى موجود، جمعيت دنيا بر اساس معيارهايى به ملتهاى مختلفى تقسيم مىشوند. فقها با طرح انواع قراردادهايى كه با ملتها و گروههاى مختلف قابل امضا ست، بطور ضمنى نوعى گروهبندى سياسى را بررسى كردهاند؛
منابع مالی دولتهای اسلامی و پیشینه آن (فقه سیاسی)[ویرایش]
[ادامه]منابع مالى دولتهاى اسلامى (و پيشينۀ آن)
نگاهى به تاريخ تحول نظام مالى دولتهاى اسلامى نشان مىدهد كه ابتدا در عصر نبوى منابع مالى دولت از درآمدهاى حاصل از غنائم جنگى، جزيه و زكات حاصل مىشد و بعد زمان خليفۀ دوم، نظام خراج نيز به رسميت شناخته شد. نظام مساحتى خراج در اوايل خلافت عباسيان جاى خود را به نظام مقاسمه داد.
ید عرفی[ویرایش]
[ادامه] ید عرفی به معنای
تسلط و
استیلا بر مال است، چه این تسلط شرعاً
مجاز باشد و چه
غیرمجاز باشد.
