ابوالحسین عاصم بن علی واسطی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسین عاصم بن علی تمیمی قرشی واسطی (۱۵۰-۲۲۱ هـ)، از حافظان و پیشوایان
علم حدیث در
عراق و
واسط در
قرن دوم و سوم هجری قمری بود.
ابوالحسین عاصم بن علی بن عاصم بن صهیب تمیمی قرشی واسطی، اهل واسط
و از موالی قریبه دختر
محمد بن ابی‌بکر قرشی واسطی بود
و در سال ۱۵۰ هـ به دنیا آمد. مدت مدیدی در
بغداد می‌زیست.
او از حافظان و پیشوایان علم حدیث در عراق و واسط بود
و دانش خویش را از کسانی چون
سلیمان بن مغیره،
لیث بن سعد، مسعودی و بسیاری دیگر فرا گرفت.
علی‌رغم آنکه گروهی وی را مورد اعتماد دانسته‌اند، ولی گفته‌اند که واسطی در نقل روایات بسیار دچار خطا شده
و لذا برخی وی را ضعیف،
و گروهی کذّاب برشمرده‌اند.
عاصم در مسجد رصافه بغداد کرسی تدریس داشت و هزاران شاگرد از راه‌های دور و نزدیک در درس وی حضور می‌یافتند و بسیاری از اوقات با کمبود فضای درس مواجه می‌شدند.
از جمله شاگردان معروف او
بخاری صاحب
صحیح،
ابوزرعه رازی و
محمد بن یحیی بوده‌اند.
کتاب‌های امالی الجوهری و العوالی فی الحدیث یقع فی الغیلانیات، آثار عاصم است.
او سرانجام از بغداد به واسط مراجعت کرد
و در سال ۲۲۱ هـ درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۱۷، برگرفته از مقاله «عاصم بن علی واسطی».
