• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعبدالله حسین بن مهران سکونی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعبدالله حسین بن مهران سکونی (سلولی)، از اصحاب امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام) و از محدثان ضعیف شیعه در عصر امام رضا (علیه‌السّلام) بود.


ابوعبدالله حسین بن مهران بن محمد بن ابی‌نصر سکونی (سلولی)، از اصحاب امام کاظم
[۱] برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۱.    
و امام رضا (علیهما‌السّلام)
[۲] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۷۳.    
[۳] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۳، ص۱۱۳.    
بود و از آن دو بزرگوار حدیث دارد.
[۴] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۵۶.    
[۵] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۱۰.    

عبدالله بن عثمان
[۶] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۷.    
و عبیدالله بن احمد بن نهیک
[۷] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۷.    
از او روایت نقل کرده‌اند.

به عقیده علامه حلّی، او محدثی ضعیف و واقفی بود و امامت امام رضا (علیه‌السّلام) را نپذیرفت.
[۸] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۸.    
رجال‌شناسان شیعی به روایت‌های او اعتماد نکرده‌اند.
[۹] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۷.    

طبق روایات، سکونی مورد نکوهش و نفرین امام رضا (علیه‌السّلام) قرار گرفت و در بغداد به فقر و تنگدستی گرفتار آمد.
[۱۰] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۹ و ۴۰۵.    
[۱۱] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۵.    


تالیفاتی چون المسائل السکونیّه
[۱۲] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۵۱.    
و کتاب الحدیث از آثار اوست.
[۱۳] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۵.    
کتاب المسائل ظاهراً همانی است که از امام کاظم (علیه‌السّلام) روایت کرده و به گفته علامه حلّی، اعتمادی بر آن نیست.
[۱۴] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۸.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۵] اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۴۰۵.    
[۱۶] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۶۶.    
[۱۷] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۸۷.    


۱. ↑ برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۱.    
۲. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۷۳.    
۳. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۳، ص۱۱۳.    
۴. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۵۶.    
۵. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۱۰.    
۶. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۷.    
۷. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۷.    
۸. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۸.    
۹. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۷.    
۱۰. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۹ و ۴۰۵.    
۱۱. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۵.    
۱۲. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۵۱.    
۱۳. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۵.    
۱۴. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۸.    
۱۵. ↑ اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۴۰۵.    
۱۶. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۶۶.    
۱۷. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۸۷.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۹، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله حسین بن مهران سکونی».



جعبه ابزار