• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابومحمد عبدالرحمان بن اعین شیبانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابومحمد عبدالرحمان بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی، از اصحاب و راویان امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام صادق (علیه‌السّلام) بود.


ابومحمد عبدالرحمان بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی، شیخ طوسی او را اهل کوفه، از موالی بنی شیبان
[۱] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۴۶.    
و از اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) بر شمرده و ذکر کرده است که عبدالرحمان پس از امام صادق (علیه‌السّلام) در قید حیات بوده است.
[۲] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۲۸.    
[۳] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۳۱.    
در مقابل، کشّی وفات وی را در زمان امام صادق (علیه‌السّلام) دانسته است و در ادامه، روایتی را نقل کرده که ربیعه به امام صادق (علیه‌السّلام) عرض کرد: این برادران، فرزندان اعین که از عراق آمده‌اند، چه کسانی هستند، من بهتر از آنها را ندیده‌ام. حضرت فرمود: اینان از اصحاب پدرم امام باقر (علیه‌السّلام) می‌باشند.
[۴] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۳.    
[۵] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۶۱.    

در این‌که آیا او در زمان امام صادق (علیه‌السّلام) وفات یافته یا پس از شهادت آن حضرت، قول شیخ به دلایلی صحیح می‌باشد، چرا که شیبانی خود از امام کاظم (علیه‌السّلام) روایت کرده است و دیگر این‌که علی بن نعمان، راوی کتاب وی، زمان امام صادق (علیه‌السّلام) را درک نکرده است، در نتیجه عبدالرحمان پس از آن حضرت در قید حیات بود
[۶] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۸.    
و در زمان وفاتش بر مذهب خویش استوار و عارف بود.
[۷] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۲۸.    
[۸] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۰۴.    
[۹] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۶۰.    


شیبانی از امام باقر، امام صادق،
[۱۰] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۳۷.    
امام کاظم (علیهم‌السّلام) و نیز از علی بن یقطین روایت کرده و بزرگانی چون ابونعیم، ابان، حماد، صفوان بن یحیی، عبدالله بن بکیر و موسی بن بکر از او روایت نموده‌اند.
[۱۱] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۹.    


عبدالرحمان بن اعین، کتابی دارد که علی بن نعمان
[۱۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۲، ص۲۳۷.    
[۱۳] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۷۵.    
و نیز قاسم بن اسماعیل قرشی آن‌را روایت کرده‌اند.
[۱۴] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۰۹.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۵] برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۱۱.    
[۱۶] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۷۹.    
[۱۷] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۲، ص۱۱۸.


۱. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۴۶.    
۲. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۲۸.    
۳. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۳۱.    
۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۳.    
۵. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۶۱.    
۶. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۸.    
۷. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۲۸.    
۸. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۰۴.    
۹. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۶۰.    
۱۰. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۳۷.    
۱۱. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۳۹.    
۱۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۲، ص۲۳۷.    
۱۳. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۷۵.    
۱۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۰۹.    
۱۵. ↑ برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۱۱.    
۱۶. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۷۹.    
۱۷. ↑ اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۲، ص۱۱۸.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۳۷، برگرفته از مقاله «عبدالرحمان بن اعین شیبانی».



جعبه ابزار