اجمد ولی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن علی کاتب، (
م ۴۳۱ ق) در مصر زندگی میکرد و بعد از فوت پدرش، مسئول نوشتن و ثبت نامههای
حاکم فاطمی شد. او همچنین شعری در مدح
المستنصر مینوشت. اشعاری در رثای
اهل بیت (علیهمالسلام) دارد و خود را شیعه
آل مصطفی معرفی میکرد. احمد دو بخش از اشعارش را به
بغداد فرستاد تا در دارالعلم بماند.
او در سال ۴۳۱ هجری درگذشت و دیوان شعرش باقی مانده است.
ابومحمد احمدبن علی بن خیران ولی الدوله کاتب مصری، در مصر می زیست و بعد از وفات پدرش مسئول نوشتن و ثبت نامه های دیوان ظاهربن حاکم فاطمی شد.
احمد بن علی در زمان المستنصر همان مسئولیت را برعهده داشت و سالانه مبلغ سه هزار دینار اجرت دریافت می نمود. الدوله از شعر و شاعری هم بهره مند و اشعار او بیشتر در مدح المستنصر بود. برخی اشعارش در مراثی اهل بیت علیهم السلام می باشد. او در ضمن اشعارش، خود را شیعه آل مصطفی (صلی الله علیه و آله) معرفی می نماید.
احمد دو جزء از اشعارش و جمله ای از رسائل و مکاتبات خویش را به دست شخصی به نام ابومنصوربن شیرازی به بغداد فرستاد تا بر
سید مرتضی ذو دیگر بزرگان بغداد عرضه نماید که اگر مورد پسند بود، بقیه دیوان رسائل خویش را نیز به بغداد بفرستد تا در دارالعلم برای همیشه ماندگار شود.
از این رو برخی از رجال نویسان شیعه او را از شعرای شیعه دانستهاند.
ابومحمد سرانجام سال
۴۳۱ ق در زمان المستنصر در
مصر از دنیا رفت.
دیوان شعر اثر او می باشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «احمد بن علی کاتب»، ج۳، ص۸۸.