احمد بن ابراهیم بن مجاب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
{{جا:ویرایش}}
احمد، مکنّی به ابوجعفر و به زاهد مشهور بود.
«ضامن بن شدقم حسینی» درباره او مینویسد:
امّه خدیجة بنت عمه علی بن احمد. کان صیناً خیراً وجیهاً، له ولد منتشر بالحائر وغیره، یعرفون ببنی احمد.
مادرش خدیجه، دخترِ عمویش علی بن احمد بن امام موسی کاظم (علیهالسّلام) است. او مردی خویشتندار، دینمدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، به «بنیاحمد» مشهورند.
«ابوسعیده موسوی»، احمد را نقیبی سرشناس و عابدی زاهد معرفی میکند.
«صاحب الشجرة المبارکة» از سکونت احمد در سیرجان خبر میدهد.
«ابوطالب مروزی»، از علمای انساب قرن هفتم هجری نیز با صراحت مینویسد: «احمد بالسیرجان، عقبه ببغداد والکوفة»؛ «احمد در سیرجان سکونت داشت و نسلش در بغداد و کوفه پراکنده بودند».
«سلطان الواعظین شیرازی»، انگیزه مهاجرت احمد به سیرجان را به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان میداند.
در حومه شهر سیرجان، آرامگاه باشکوهی به امامزاده احمد بن ابراهیم المجاب منسوب است که بین اهالی به کمالالدین مشهور است.
«آیتالله شیخ محمد رحمتی» که خود اهل سیرجان و از علمای انساب است، در این باره مینویسد:
قبری در حومه متصل به سیرجان به نام امامزاده احمد داریم که قابل انطباق بر احمد بن ابراهیم المجاب است. بیمناسبت نیست که یکی دو برادر با هم به سیرجان هجرت کرده و بقیه بعداً به آنان پیوستهاند.
با وجود آنکه ورود احمد بن ابراهیم به سیرجان مسلم بوده و در سیرجان قبری به او منسوب است، ابن عنبه او را از مهاجران به قصر ابن هبیره ذکر میکند و قبر وی را در آنجا میداند.
دیگر علمای انساب پس از ابن عنبه نیز همین دیدگاه را پذیرفتهاند.
گویند قبری در نواحی «مسیّب» از توابع استان کربلا به او منسوب است که پیش از این، به «قصر بن هبیره» شهرت داشته است.
با این حال، این ادعا صحیح به نظر نمیرسد؛ زیرا قبر موجود در نواحی مسیب از آنِ ابوجعفر احمد بن ابراهیم بن محمد بن حمزة بن احمد بن ابراهیم مجاب بن محمد عابد بن امام موسی کاظم (علیهالسّلام) است که در نام پدر و جد با احمد مورد بحث ما تشابه اسمی و نسبی دارد.
این شخص مدتی نقابت حائر را برعهده داشته است.
سید احمد بن ابراهیم مجاب پنج فرزند دارد که عبارتند از:
الف) ابوعبدالله جعفر: به گفته «ابن شدقم»، سیدی جلیلالقدر، عالمی فاضل، دانشمندی کامل و نیکوخصال بود. «تلعکبری» در سال ٣۶٠ از وی سماع حدیث و اجازه روایت کسب کرده است. برخی بزرگان شیعه روایت او را حَسَن میدانند و باکی از نقل آن ندارند.
ب) ابومحمد حمزه: او سیدی جلیلالقدر و بزرگوار بود که به نقل از برخی پژوهشگران در روستای تکیه چهارگنبد از توابع سیرجان مدفون است و به حمزة بن موسی (علیهالسّلام) شهرت دارد.
ج) ابویحیی محمد: او نیز مانند دیگر برادرانش، به زهد و تقوا معروف و دارای فرزندانی بود و به قول مشهور، در شهرک درب گنبد از توابع شهرستان کوهدشت مدفون است.
د) ابوالفضل احمد: وی به ابوعلی مطهر نیز شهرت دارد.
ه) ابومحمد عبدالله: او بدون فرزند وفات یافت.
{{برگرفتگی
|پیش از لینک = کتاب
|منبع =ابراهیم مجاب مدفون در حائر حسینی، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم.
|پس از لینک = ابراهیم مجاب کیست؟، ص۲۸-۳۱
| لینک =http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/۱۴۵۹/۱/۵
}}