احمد بن علی بحرانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بحرانی، کمال الدین احمدبن علی بن سعیدبن سعاده سَتراوی،
محقق و
متکلم شیعی قرن هفتم است.
در قریه سَتره (یک ونیم فرسخی جنوب مَنامَه) به
دنیا آمد.
از معاصران
خواجه نصیرالدین طوسی بود و پیش از او درگذشت و در زادگاهش دفن شد
شاگرد او،
علی بن سلیمان بحرانی ،
وی را «لسان الحکماء و المتکلمین» می خوانده و از اینکه به
توفیق الهی از چنین استادی بهره مند شده، خرسند بوده است.
بحرانی از شیخ
نجیب الدین محمد سوراوی ، شیخِ روایتِ
سیّد بن طاووس ، و همچنین به واسطه شیخ نجیب الدین یحیی بن محمد یحیی سزاوی
از شیخ حسین
بن هِبَةُّالله بن رطبه سوراوی (ازمردم سوراو
عراق )، فقیه امامی قرن ششم، روایت میکند.
تنها اثر به جا مانده از او،
رسالة العلم است که آن را به خواهش
علی بن سلیمان بحرانی تألیف کرده، و او نیز
کتاب را نزد خواجه نصیرالدین طوسی فرستاد و از او خواست که آن را شرح کند.
خواجه با بزرگداشت مؤلف،
رساله را به صورت «قال.اقول» شرح، و در بعضی موارد نیز مطالب آن را رد کرده است.
برخی از
تراجم نویسان احتمال دادهاند که این
رساله را شیخ کمال الدین میثم بحرانی، به درخواست خواجه نصیرالدین طوسی، شرح کرده باشد، یا علاوه بر شرح خواجه نصیرالدین، میثم بحرانی نیز شرحی بر آن نوشته باشد.
این
رساله، حاوی یازده اصل و ۲۴ مسئلة متفرع بر آنهاست.
مؤلف، آرای
متکلمان اشعری و
معتزلی و موارد وفاق و خلاف آنان را در مسایل متنوعی، چون تعریف
علم و تقسیم آن به فعلی و انفعالی، آورده و از
علم باری (
علم فعلی)، بحث کرده و به مناسبتی،
قول معتزله را در باب حقایق ثابته
نقد و رد کرده است.
در مسئله دهم، به جزئیات
علم باری پرداخته و ضمن تحقیق درباره آن، از آرای متکلمان فاصله گرفته و نظر
حکمای مشاء را ـ که
علم خداوند به جزئیات را بر وجه کلی میدانند ـ تأیید کرده است.
(۱) عبداللّه بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض
العلماء و حیاض الفضلاء، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.
(۲) محسن امین، اعیان الشیعة، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۳) سلیمان بن عبداللّه بحرانی، فهرست آل بابویه و
علماء البحرین، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۴.
(۴) علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم
علماءالقطیف و الاحساء والبحرین، چاپ محمد علی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
(۵) محمدبن محمد نصیرالدین طوسی، شرح مسئلة
العلم، چاپ عبداللّه نورانی، مشهد ۱۳۴۵ ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بحرانی»، شماره۵۶۴.