استثمار (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استثمار، عبارت است از بهره کشی یک طرفه
و کسی را به کاری واداشتن و از دست رنج او بهره بردن.
اصل آن از
ثمر به معنای میوه و انواع مال است.
در این مدخل از واژه‌های «استحیا» و مشتقات آن، «عبدت»، و نیز عبارت‌هایی که مفید بهره کشی ظالمانه است، مانند: «لاتکرهوا فتیاتکم علی البغاء» «كنيزان خود را در صورتى كه تمايل به پاكدامنى دارند براى اينكه متاع زندگى دنيا را بجوييد به
زنا وادار مكنيد»
، «لایحل لکم ان ترثوا النساء کرها» «براى شما
حلال نيست كه زنان را به اكراه
ارث بريد»
و «لتبتغوا عرض الحیوة الدنیا» «براى اينكه متاع زندگى دنيا را بجوييد»
استفاده شده است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «استثمار».
