• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استدلال به آیات قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


موارد زیادی به چشم می خورد که امیرمؤمنان علیه السلام به هنگام بحث و گفتگو و یا بیان حکم خدا، به قرآن کریم استناد جسته است.


این نیز یکی دیگر از سیره های قرآنی آن حضرت می باشد که از چند جهت قابل مطالعه است.
اوّلاً: این را می رساند که ریشه هر حکم فقهی در قرآن کریم است.
ثانیاً: تسلّط و آگاهی بسیار بالای امیرمؤمنان را روشن می سازد.
ثالثاً: این راه را در پیش کارشناسان فقه و دیگر علوم اسلامی می گذارد که چگونه برای استفاده و استخراج حکم خدا از قرآن بهره جویند.

صاحب وسائل الشیعه در کتاب نفیس خود، به بسیاری از این موارد در ابواب مختلف فقهی اشاره نموده است که آوردن همه آنها بدون شک از حوصله این نوشتار بیرون است. امام علیه السلام در باب وضو و جبیره و اهمیت نماز و محافظت از آن و نماز به سوی کعبه، کیفیت نماز خوف، جایز نبودن نماز در حالی که امام جمعه در حال خطبه می باشد، تقسیم خمس، وجوب افطار در سفر، کراهت مسافرت در ماه رمضان، وجوب حج، تحریم عمل به نجوم و تعلیم و آموزش آن مگر برای یافتن راه، استحباب، افشاء سلام، استحباب تسمیت عطسه کننده، کراهت اجاره دادن خانه های مکه، و تقیه در دین و غیر آنها که می توانید این آیات را در جلد اوّل وسائل الشیعه، صفحات ۸۲، ۲۸۰، ۳۲۸، ۳۳۵، ۳۳۹؛
[۱] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۸۲.
[۲] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۲۸۰.
[۳] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۳۲۸.
[۴] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۳۳۵.
[۵] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۳۳۹.
جلد سوم، صفحات ۱۹، ۸۲، ۱۶۶، ۲۱۸، ۴۱۹؛
[۶] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۱۹.
[۷] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۸۲.
[۸] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۱۶۶.
[۹] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۲۱۸.
[۱۰] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۴۱۹.
جلد چهارم، صفحات ۶۹۳، ۷۴۸، ۱۰۵۶، ۱۱۶۹، ۱۱۸۹؛
[۱۱] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۶۹۳.
[۱۲] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۷۴۸.
[۱۳] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۱۰۵۶.
[۱۴] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۱۱۶۹.
[۱۵] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۱۱۸۹.
جلد پنجم، صفحات ۴۸۷، ۹۳،
[۱۶] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۵، ص۹۳.
[۱۷] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۵، ص۴۸۷.
جلد ششم، صفحه ۳۵۶؛
[۱۸] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۶، ص۳۵۶.
جلد هفتم، صفحات ۸۰، ۱۲۶، ۱۲۹، ۲۸۴؛
[۱۹] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۸۰.
[۲۰] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۱۲۶.
[۲۱] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۱۲۹.
[۲۲] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۲۸۴.
جلد هشتم، صفحات ۹، ۲۶۹، ۴۳۸، ۴۶۰؛
[۲۳] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۹.
[۲۴] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۲۶۹.
[۲۵] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۴۳۸.
[۲۶] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۴۶۰.
جلد نهم، صفحه ۳۶۸؛
[۲۷] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۹، ص۳۶۸.
جلد یازدهم، صفحه ۴۷۸
[۲۸] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱۱، ص۴۷۸.
و... ملاحظه کنید.

ابوبصیر از امام صادق علیه السلام از پدرانش از امیرمؤمنان علیه السلام روایت کرده که فرمود: هرگاه یکی از شما از نماز خود فارغ شد، پس دستهای خود را به سوی آسمان بالا ببرد و آنگاه دعا کند. ابن سبا گفت: ای امیرمؤمنان! مگر خداوند در همه جا نمی باشد؟ امام فرمود: آری. گفت: پس چرا دستش را به سوی آسمان بالا ببرد؟
امام فرمود: مگر نخوانده ای که خداوند فرموده: «وفی السّماء رزقکم و ما توعدون»؛ روزی شما و آنچه که وعده داده شده، در آسمان است. آیا روزی را جز از جایگاهش باید طلب کرد؟ در حالی که جایگاه روزی و آنچه که خداوند وعده فرموده، در آسمان است.
[۲۹] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۵۶.



۱. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۸۲.
۲. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۲۸۰.
۳. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۳۲۸.
۴. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۳۳۵.
۵. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱، ص۳۳۹.
۶. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۱۹.
۷. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۸۲.
۸. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۱۶۶.
۹. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۲۱۸.
۱۰. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۴۱۹.
۱۱. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۶۹۳.
۱۲. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۷۴۸.
۱۳. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۱۰۵۶.
۱۴. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۱۱۶۹.
۱۵. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۱۱۸۹.
۱۶. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۵، ص۹۳.
۱۷. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۵، ص۴۸۷.
۱۸. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۶، ص۳۵۶.
۱۹. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۸۰.
۲۰. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۱۲۶.
۲۱. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۱۲۹.
۲۲. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۷، ص۲۸۴.
۲۳. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۹.
۲۴. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۲۶۹.
۲۵. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۴۳۸.
۲۶. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۸، ص۴۶۰.
۲۷. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۹، ص۳۶۸.
۲۸. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۱۱، ص۴۷۸.
۲۹. ↑ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۴، ص۵۶.


دانشنامه کلام و عقاید، برگرفته از مقاله «استدلال به آیات قرآن».    



جعبه ابزار