استصحاب عدم نسخ

استصحاب عدم نسخ به ابقای حکم پیشین در صورت شک در نسخ آن گفته می شود. از آن در اصول فقه، مباحث اصول عملی بحث شده است.

از استصحاب عدم نسخ، به «اصل عدم نسخ» و «استصحاب نص تا وارد شدن نسخ» نیز تعبیر شده است.

استصحاب عدم نسخ بر دو قسم است:
۱. استصحاب احکام شرایع سابق
۲. استصحاب احکام شریعت اسلام

مراد از آن استصحاب بقای حکم شریعت قبلی هنگام شک در نسخ آن است.

این قسم از استصحاب به دلیل اشکالات متعددی که بر آن وارد شده است، مورد پذیرش اصولیان نیست.

مراد از آن استصحاب بقای حکم شریعت اسلام هنگام شک در نسخ آن است.

معروف آن است که این قسم استصحاب صحیح است؛ هر چند برخی معاصران این قسم را نیز مورد اشکال قرار داده‏اند.

۱.	↑ کفایة الاصول، ص۴۱۳.
۲.	↑ مصباح الاصول ج۳، ص۱۴۶-۱۴۷.
۳.	↑ مصباح الاصول ج۳، ص۱۴۹.
۴.	↑ الاصول العامة للفقه المقارن، ص۴۷۴.