• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعلاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


استعلاء یکی از قواعد علم تجوید بوده و همچنین به معنی طلب برتری می باشد.
از معنای نخست به مناسبت در باب صلات و از معنای دوم در اصول فقه، بحث اوامر سخن گفته‏اند.



استعلاء به معنی بالا گرفتن زبان به طرف کام هنگام تلفظ حرف و نیز برتری طلبیدن می باشد.

۱.۱ - استعلاء به معنای نخست


استعلاء به معنای نخست از اصطلاحات علم تجوید است.

۱.۱.۱ - کاربرد استعلاء در علم تجوید


عالمان علم تجوید حروف را به لحاظ کیفیّتِ عارض بر آنها به اقسامی، از جمله حروف مُستَعلی تقسیم کرده‏اند.


به طور کلّی رعایت قواعد تجویدی‏ که دخالتی در صحیح ادا کردن حروف ندارند واجب نیست، حتّی برخی در استحباب آن نیز اشکال کرده‏اند.


آیا در تحققِ امر، استعلاء – یعنی صدور امر از آمر همراه با اظهار برتری - شرط است؟
دیدگاه اصولیان در این باره مختلف است.


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۶۴-۴۶۵.    



جعبه ابزار