• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعمال حقیقی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


استعمال حقیقی به کار گیری لفظ در معنای موضوعٌ له است.



استعمال لفظ در معنای موضوعٌ له را استعمال حقیقی گویند، مثل: استعمال لفظ «اسد» در معنای شیر درنده.
در استعمال حقیقی، لفظ به تنهایی و بدون استفاده از قرینه، معنا را در ذهن شنونده حاضر می‌نماید؛ به خلاف استعمال مجازی .
[۱] صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص (۸۲-۸۱).    
[۲] نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۰.    
[۳] حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص (۱۰۳-۱۰۲).    
[۴] خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۲۸.    
[۵] سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۲۰.    


لفظ حقیقی .

۱. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص (۸۲-۸۱).    
۲. ↑ نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۰.    
۳. ↑ حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص (۱۰۳-۱۰۲).    
۴. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۲۸.    
۵. ↑ سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۲۰.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله « استعمال حقیقی ».



جعبه ابزار