• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اسد یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شیر (حیوان درنده) است.


این کلمه به معنای شیر است. «صاحب السلطان کراکب الاسد یغبط بموقعه و هو اعلم بموضعه؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۱، حکمت۲۶۳.    
ندیم پادشاه مانند سوار شیر است. مردم به مقامش غبطه می‌خورند ولی او می‌داند که پیوسته در معرض غضب او است.» حکمت ۲۶۳

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۱، حکمت۲۶۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۴۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه
جعبه ابزار