اشراف بنی‌اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از کسانیکه با حکومت جبار
فرعون همکاری می کردند اشراف
بنی اسرائیل بودند.
یکی از کارهای اشراف بنی اسرائیل همدستی و همکاری با حکومت جبار فرعون بوده است که در
قرآن می فرماید:
فمآ ءامن لموسی الا ذریة من قومه علی خوف من فرعون وملایهم ان یفتنهم...سرانجام کسی به
موسی ایمان نیاورد مگر فرزندانی از قوم وی در حالی که بیم داشتند از آنکه مبادا فرعون و سران آنها ایشان را آزار رسانند و در حقیقت فرعون در آن سرزمین برتری جوی و از اسرافکاران بود(. در اینکه مقصود از «ملایهم» چیست؟ احتمالاتی وجود دارد: از جمله اینکه به معنای اشراف بنی اسرائیل باشد که با حکومت فرعون همکاری داشتند.)
از دیگر کارهای اشراف بنی اسرائیل،دشمنی با موسی علیه السلام و پیروانش بوده است همانطور که در قرآن به آن اشاره شده است در آنجا که می فرماید:
فمآ ءامن لموسی الا ذریة من قومه علی خوف من فرعون وملایهم ان یفتنهم...سرانجام کسی به موسی ایمان نیاورد مگر فرزندانی از قوم وی در حالی که بیم داشتند از آنکه مبادا فرعون و سران آنها ایشان را آزار رسانند و در حقیقت فرعون در آن سرزمین برتری جوی و از
اسرافکاران بود(بنا بر یک احتمال ضمیر «ملایهم» به «ذریة» برمی گردد.)
بنی اسرائیل از آزار دیدن به دست اشراف خود،در صورت ایمان آوردن
ترس داشتند چنانچه در قرآن می فر ماید:
فمآ ءامن لموسی الا ذریة من قومه علی خوف من فرعون وملایهم ان یفتنهم...سرانجام کسی به موسی ایمان نیاورد مگر فرزندانی از قوم وی در حالی که بیم داشتند از آنکه مبادا فرعون و سران آنها ایشان را آزار رسانند و در حقیقت فرعون در آن سرزمین برتری جوی و از اسرافکاران بود
.معناى کلمه ((و ملائهم )) روبراه مى شود به اینکه ضمیر را به ذریه برگردانیم ، و کلام چنین معنا دهد که کسى به موسى ایمان نیاورد مگر ذریهاى از قوم موسى که با ترس و لرز از فرعون و از اقویاى بنى اسرائیل ایمان آوردند، و در نتیجه کلام این معنا را افاده کند که : ضعفاى از بنى اسرائیل در ایمان آوردن هم از فرعون ترس داشتند و هم از اشراف قوم خود، زیرا چه بسا که
اشراف ، آنان را از ایمان آوردن منع مى کردند، حال یا به خاطر اینکه خودشان ایمان نداشتند و یا به خاطر اینکه پیش فرعون تظاهر کنند که ما هوادار توایم ، و به این وسیله او را دلخوش سازند تا او هم بر اینان تنگ نگیرد و یا حد اقل کمى از شدت آزار و اذیتشان بکاهد.
اشراف بنی اسرائیل از برگزیدگی طالوت به علت سرشناس نبودن و نداشتن
ثروت اعتراض و شگفتی داشتند و در قرآن هم به آن اشاره شده است:
الم تر الی الملا من بنی اسرءیل من بعد موسی اذ قالوا لنبی لهم ابعث لنا ملکا نقـتل فی سبیل الله قال هل عسیتم ان کتب علیکم القتال الاتقـتلوا قالوا وما لنا الانقـتل فی سبیل الله وقد اخرجنا من دیـرنا وابنائنا فلما کتب علیهم القتال تولوا الا قلیلا منهم والله علیم بالظـلمین• وقال لهم نبیهم ان الله قد بعث لکم طالوت ملکا قالوا انی یکون له الملک علینا ونحن احق بالملک منه ولم یؤت سعة من المال قال ان الله اصطفـه علیکم وزاده بسطة فی العلم والجسم والله یؤتی ملکه من یشاء والله وسع علیم.
آیا از(حال) سران بنی اسرائیل پس از موسی خبر نیافتی آنگاه که به پیامبری از خود گفتند پادشاهی برای ما بگمار تا در راه
خدا پیکار کنیم(آن
پیامبر ) گفت اگر
جنگیدن بر شما مقرر گردد چه بسا پیکار نکنید گفتند چرا در راه خدا نجنگیم با آنکه ما از دیارمان و از(نزد)فرزندانمان بیرون رانده شده‌ایم پس هنگامی که جنگ بر آنان مقرر شد جز شماری اندک از آنان(همگی) پشت کردند و
خداوند به(حال) ستمکاران داناست•و پیامبرشان به آنان گفت در حقیقت خداوند
طالوت را بر شما به پادشاهی گماشته است گفتند چگونه او را بر ما پادشاهی باشد با آنکه ما به پادشاهی از وی سزاوارتریم و به او از حیث مال گشایشی داده نشده است پیامبرشان گفت در حقیقت خدا او را بر شما برتری داده و او را در دانش و(نیروی)بدنی بر شما برتری بخشیده است و خداوند پادشاهی خود را به هر کس که بخواهد می‌دهد و خدا گشایشگر داناست.
قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اشراف بنی‌اسرائیل ».
