• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصحاب القَریة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: مرتبط


اصحاب القَریة: (مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ)
اصحاب القَریة: به معنى «اهل قريه» است و كلمه «قريه» در اصل نام محلى است كه مردم در آن جمع مى‌شوند و مفهوم گسترده‌اى دارد، هم شامل شهرها و هم روستاهاست در لغت عرب و در قرآن مجيد كرارا به شهرهاى مهم و عمده مانند «مصر» و «مكه» و امثال آن‌ها اطلاق شده است.



به موردی از کاربرد اصحاب القَریة در قرآن، اشاره می‌شود:
به هر حال سرگذشت «أَصْحٰابَ الْقَرْيَةِ» مجموعا چندين آيه را تشكيل مى‌دهد، آن‌ها قوم مشرک و بت‌پرستى بودند كه چند تن از پيامبران پيشين براى هدايتشان فرستاده شده بودند و آن‌ها به مخالفت برخاستند و آنان را تكذيب كردند و سرانجام به عذاب دردناكى گرفتار شدند، آيه مورد بحث خطاب به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) چنين مى‌گويد:
«براى آن‌ها «اصحاب قريه» را مثال بزن، هنگامى كه فرستادگان خدا به‌سوى آن‌ها آمدند»
آيه مذكور هشدارى براى مشركان مكه و هم تسلّى و دلدارى براى پيامبر و مؤمنان اندک آن روز بوده است.
از آيات اين سوره بخوبى بر مى‌آيد كه اهل اين شهر (قريه) بت‌پرست بودند و اين رسولان براى دعوت آن‌ها به‌سوى توحید و مبارزه با شرک آمده بودند.

۱.۱ - اصحاب القَریة (آیه ۱۳ سوره يس)

(وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ) (و براى آن‌ها، اصحاب شهر انطاكيه را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند؛)

۱.۲ - اصحاب القَریة در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مثلا كه در اين جمله آمده به معناى كلام و يا داستانى است كه گوينده آن را مى‌گويد تا مقصدى از مقاصدش را براى شنونده ممثل و مجسم كند، و چون داستان اصحاب قريه، وعده و وعيد آيات قبل را روشن مى‌كند، لذا خداوند رسول گرامى خود را دستور داد تا قصه را به صورت اين مثل براى كفار بيان كند.
و ظاهرا كلمه مثلا مفعول دوم باشد براى اضرب و مفعول اول آن اصحاب القرية باشد، و معنا چنين باشد: براى آنها اصحاب قريه را كه چنين و چنان بودند مثل بزن.
و مفعول دوم كه بايد بعد از مفعول اول بيايد، در اينجا جلوتر آمده، تا از فاصله زياد كه مخل به معنا است جلوگيرى شده باشد.

۱. یس/سوره۳۶، آیه۱۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۴۷۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۶۶۹.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۹۶.    
۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۳۳۶.    
۶. یس/سوره۳۶، آیه۱۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۸، ص۳۴۰.    
۸. یس/سوره۳۶، آیه۱۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۴۱.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۰۶.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۷۲.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۷۹.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۵۴.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اصحاب القَریة»، ج۲، ص۵۷۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره یس | لغات قرآن




جعبه ابزار