اصحاب ایکه و شعیب (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اصحاب ایکه از ظالمین در حق پیامبر شان حضرت شعیب بودند.

---

در سوره شعراء به دیدگاه اصحاب ایکه درباره شعیب - علیه السلام-، که او را فردی ناتوان از فرود آوردن قطعاتی از آسمان میدانستند اشاره شده است.
اذ قال لهم شعیب الاتتقون «آنگاه که شعیب به آنان گفت آیا پروا ندارید.»
فاسقط علینا کسفا من السماء ان کنت من الصدقین.« پس اگر از راستگویانی پاره‌ای از آسمان بر (سر) ما بیفکن. »
درخواست اصحاب ایکه از شعیب- علیه السلام- مبنی بر نزول قطعاتی از آسمان بر سر آن‌ها، برای تعجیز و استهزا بوده است.
بعد از گفتن این سخنان ضد و نقیض که گاهى او را دروغگو و انسانى فرصت طلب که مى خواهد با این وسیله بر آنها برترى جوید، و گاه او را مجنون خواندند، آخرین سخنشان این بود که بسیار خوب اگر راست مى گوئى سنگهاى آسمانى را بر سر ما فرو ریز و ما را به همان بلائی که به آن تهدیدمان مى کنى مبتلا ساز تا بدانى ما از این تهدیدها نمى ترسیم !

۱.۱ - کسف

کسف (بر وزن پدر) جمع کسفة (بر وزن قطعه ) و به معنى قطعه است ، و منظور از قطعه هاى آسمان ، قطعه هاى سنگهائى است که از آسمان فرود مى آید.
و به این ترتیب بى شرمى و وقاحت را به آخر رساندند و کفر و تکذیب را به بدترین صورتى نشان دادند.
شعیب در برابر این سخنان ناموزون ، و تعبیرات زشت و زننده ، و تقاضاى عذاب الهی ، تنها پاسخى که داد این بود گفت پروردگار من به اعمالى که شما انجام مىدهید آگاهتر است (قال ربى اعلم بما تعملون ).
اشاره به اینکه این امر از اختیار من بیرون است ، و فرو باریدن سنگهاى آسمانى و عذابهاى دیگر به دست من سپرده نشده که از من مى خواهید، او اعمال شما را مى داند و از میزان استحقاقتان با خبر است ، هر زمان شما را مستحق مجازات دید و انذارها و اندرزها سودى نداد و به قدر کافى اتمام حجت شد، عذاب را نازل کرده ، و ریشه شما را قطع خواهد نمود.
این تعبیر و مانند آن که در بعضى دیگر از داستانهاى انبیاء به چشم مى خورد به خوبى نشان مى دهد که آنها همه چیز را موکول به اذن و فرمان خدا مى کردند و هرگز ادعا نداشتند که از خودشان چیزى دارند.
ولى به هر حال زمان پاکسازى صفحه زمین از این آلودگان فرا رسید، و چنانکه قرآن در آیه بعد مى گوید: آنها شعیب را تکذیب کردند و به دنبال آن عذاب روز ابر سایه افکن آنها را فرو گرفت ! (فکذبوه فاخذهم عذاب یوم الظلة ). و این عذاب ، عذاب روز بزرگى بود (انه کان عذاب یوم عظیم ).

---

اصحاب ایکه با بعضی درخواستهای بی جا حضرت شعیب را با استهزاء می گرفتند:
اذ قال لهم شعیب الاتتقون «آنگاه که شعیب به آنان گفت آیا پروا ندارید.»
فاسقط علینا کسفا من السماء ان کنت من الصدقین. «پس اگر از راستگويانى پاره‌اى از آسمان بر (سر) ما بيفكن»

---

اصحاب ایکه شعیب- علیه السلام-را بشری عادی به حساب می آوردند.
وما انت الا بشر مثلنا وان نظنک لمن الکـذبین « و تو جز بشری مانند ما (بیش) نیستی و قطعا تو را از دروغگویان می‌دانیم.»

---

بنا بر اشاره قرآن اصحاب ایکه، حضرت شعیب- علیه السلام- همواره تکذیب می کردند.
کذب اصحـب لـیکة المرسلین« اصحاب ایکه فرستادگان را تکذیب کردند.»
وما انت الا بشر مثلنا وان نظنک لمن الکـذبین«و تو جز بشری مانند ما (بیش) نیستی و قطعا تو را از دروغگویان می‌دانیم »
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «پس او را تکذیب کردند و عذاب روز ابر (آتشبار) آنان را فرو گرفت به راستی آن عذاب روزی هولناک بود.»
نه تنها شعیب پیامبرى که مبعوث بر آنها بود مورد تکذیب آنها قرار گرفت که دیگر پیامبران هم از نظر وحدت دعوت ، مورد تکذیب آنان بودند، و یا اصولا هیچ مذهبى از مذاهب آسمانى را پذیرا نشده بودند.

---

این جمعیت ظالم و ستمگر که خود را در برابر حرفهاى منطقى شعیب بى دلیل دیدند براى اینکه به خودکامگى خود ادامه دهند، سیل تهمت و دروغ را متوجه او ساختند.
قالوا انما انت من المسحرین. «گفتند تو واقعا از افسون‌شدگانى .»
نخست همان برچسب همیشگى را که مجرمان و جباران به پیامبران مى زدند به او زدند و گفتند: تو فقط دیوانه ای !
تو اصلا یک حرف منطقى در سخنانت دیده نمى شود، و گمان مى کنى با این سخنان مى توانى ما را از آزادى عمل در اموالمان بازدارى ؟!.

---

در آیه ۱۸۶ سوره شعراء اشاره شده است که اصحاب ایکه به حضرت شعیب - علیه السلام- تهمت نداشتن صداقت می زدند:
فاسقط علینا کسفا من السماء ان کنت من الصدقین. «پس اگر از راستگویانی پاره‌ای از آسمان بر (سر) ما بیفکن.»

---

از دیگر ظلم های اصحاب ایکه درخواست از شعیب- علیه السلام- مبنی بر فرود آوردن پاره‌هایی از آسمان بر سر آنان بود.
فاسقط علینا کسفا من السماء ان کنت من الصدقین. « پس اگر از راستگویانی پاره‌ای از آسمان بر (سر) ما بیفکن»

---