آنان گروهی از موحدان بودند که در عصر دقیانوس زندگی می‌کردند و برای حفظ ایمان خود به غاری پناهنده شده، در آن جا به مدت ۳۰۹ سال در خواب بودند و پس از بیداری و زندگی اندک برای همیشه چشم از این جهان فرو بستند. از این رو که خواب دراز مدت آنان در غار بوده، اصحاب کهف نامیده می‌شوند.
