• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصل عملی شرعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اصل عملی شرعی به اصلِ عملیِ مستند به دلیل شرعی اطلاق می‌شود.


اصل عملی شرعی، اصلی است که مجتهد بعد از جستوجو و تتبع کامل و ناامید شدن از دست یابی به دلیل شرعی، برای رهایی از شک در مرحله امتثال، از طریق دلیل نقلی به آن می‌رسد، مانند: استصحاب و برائت شرعی ؛ به بیان دیگر، در مواردی که دلیل حجیت اصل عملی، نقلی (شرعی) باشد، آن اصل را اصل عملی شرعی می‌گویند.
[۱] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۵۹.    
[۲] سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۱۱.
[۳] خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۷.    
[۴] صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۳۰۳.    
[۵] خمینی، روح الله، الرسائل، ج۱، ص۲۵۲.    


۱. ↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۵۹.    
۲. ↑ سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۱۱.
۳. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۷.    
۴. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۳۰۳.    
۵. ↑ خمینی، روح الله، الرسائل، ج۱، ص۲۵۲.    


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اصل عملی شرعی».



جعبه ابزار