اطلاق صفت مشبهه بر مفعول
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اطلاق
صفت مشبهه
بر مفعول به ذکر صفت مشبهه و
اراده
اسم مفعول
اطلاق میشود و از اقسام مجاز لغوی میباشد.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - مثال
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
از اقسام
مجاز لغوی
، به کارگیری صفت مشبهه به جای اسم مفعول است. برخی از علمای بیان، آن را از
علاقات مجاز
شمردهاند؛
۲ - مثال
[
ویرایش
]
مانند: (... وکان الکافر علی ربه ظهیرا)؛ "و کافر همواره در برابر پروردگار خود همپشت(
شیطان
) است".
[۱]
فرقان/سوره۲۵، آیه۵۵.
در این
آیه
شریفه «ظهیرا» به معنای «مظهورا فیه» آمده است.
[۲]
زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۸۶.
[۳]
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
فرقان/سوره۲۵، آیه۵۵.
۲.
↑
زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۸۶.
۳.
↑
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«اطلاق صفت مشبهه بر مفعول».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری