• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اطلاق مصدر بر فاعل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اطلاق مصدر بر فاعل به ذکر صیغه مصدر و اراده اسم فاعل اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.



استعمال مصدر به جای اسم فاعل، یکی از انواع مجاز لغوی است؛


مانند: (وعلی الله قصد السبیل ومنها جآئر ولو شاء لهداکم اجمعین)؛ "و نمودن راه راست بر عهده خداست و برخی از آن(راهها) کژ است و اگر(خدا) می‌خواست مسلما همه شما را هدایت می‌کرد". در این آیه ، « قصد » مصدر و به معنای فاعل، و منظور «السبیل القاصد» است، به دلیل مقابله آن با (ومنها جآئر).
[۳] کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۳۰۹.



۱. نحل/سوره۱۶، آیه۹.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۸.    
۳. کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۳۰۹.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«اطلاق مصدر بر فاعل».    



جعبه ابزار