اَعْتَدَتْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَعْتَدَتْ:
(أَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً) اَعْتَدَتْ: در اصل از مادّه
«عَتاد» به معنى «مهيّا و فراهم شدن» و نيز به معنى ذخيره كردن است و
«اعتاد» به معنى آماده كردن و حاضر ساختن آمده است.
«راغب»در مفردات مى‌گويد: كلمه «اَعْتَدْنا» در آيه ۱۸ سوره نساء
از مادّه «عَتاد» است يا اين كه اصلش از «اعددنا» بوده كه يكى از دو دال به تاء تبديل شده است.
و باز در آيه ۳۷ سوره نساء مى‌خوانيم:
(...وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرينَ عَذاباً مُهيناً) «...و براى كافران عذابى خواركننده مهيّا كرده‌ايم.»
اين كلمه در آيات ديگر نيز به همين معانى آمده است.
به موردی از کاربرد
عبد در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَلَمّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَ أَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكّينًا وَ قالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْديَهُنَّ وَ قُلْنَ حاشَ لِلّهِ ما هَذا بَشَرًا إِنْ هَذا إِلاّ مَلَکٌ كَريمٌ) (هنگامى كه همسر عزيز نيرنگ آن‌ها را شنيد، به سراغشان فرستاد و براى آن‌ها پشتى گرانبها و مجلس باشكوهى فراهم ساخت و به دست هر كدام، كاردى براى بريدن ميوه داد و به يوسف گفت: «بر آنان وارد شو!» هنگامى كه چشمشان به او افتاد، او را بسيار با شكوه و زيبا يافتند و بى‌توجه دست‌هاى خود را بريدند و گفتند: «منزّه است خدا! اين بشر نمى‌باشد؛ اين جز يک فرشته بزرگوار نيست!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اعتدت به معناى تهيه ديدن و آماده كردن است، يعنى براى هر يک از آن زنان تكيه‌گاهى (متكايى) مهيا كرد و متكاء -به ضم ميم و تشديد تاء- اسم مفعول از اتكاء و منظور از آن پشتى و يا تخت و يا هر چيزى است كه به آن تكيه شود، هم چنان كه در خانه‌هاى بزرگان مرسوم بوده البته اين كلمه به معناى ترنج كه يک نوع ميوه است نيز تفسير شده و بعضى آن را متكا -به ضم ميم و سكون تاء و بدون همزه- قرائت كرده‌اند و بعضى متكا -به ضم ميم و تشديد تاء و بدون همزه- قرائت كرده‌اند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اَعْتَدَتْ»، ج۳، ص۹۵.
