باغ پاجوزدرختها
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پاجوزدرختها، باغ bāq-e pā-jowz-deraxthā ، باغی در انتهای درۀ
درکه.
این باغ که پیش از شیب تند منتهی به
پناهگاه پلنگچال واقع است.
بهصورت موروثی متعلق به خانوادۀ اللهوردی است و طبق گفتۀ آنها حدود ۳۰۰ سال قدمت دارد.
درختان گردو این باغ را مردم درکه در دهۀ ۱۳۲۰ ش کاشتهاند. امروزه (۱۳۹۰ ش) شمار این درختان کهنسال در باغ پاجوز درختها به حدود ۱۰۰ اصله رسیده است.
این باغ چند پلاک و سند مجزا متعلق به نوادگان خانوادۀ اللهوردی دارد و چون ارتفاع باغ نسبت به دیگر باغهای گردو دره بالاتر است، آبرسانی به آن به دشواری و با تلاش فراوان صورت میگیرد. برای انتقال آب به این باغ، حدود ۵۰۰‘ ۳ متر مسیر پلنگچال به محل باغ را لولهکشی کردهاند. باغ پاجوز درختها جزو باغهای باصفا و پربار درکه است که محصول گردو آن نیز چشمگیر است.
•
صفریه، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «باغ پاجوزدرختها»، ص۵۶۱.